Thiruvonum's Weblog

பல்லாண்டு பல்லாண்டு பல்லாயிரத் தாண்டு பல கோடி நூறு ஆயிரம்
மல்லாண்ட திண் தோள் மணி வண்ணா!  உன் சேவடி செவ்வி திரு காப்பு –

மல் -ஒருவராலும் அடங்காத சாணூர முஷ்டிகர் என்கிற மல்ல வர்க்கத்தை
ஆண்ட -நிரசித்த
திண் -திண்ணிய
தோள் -திருத் தோள்களை உடையனாய்
மணி -நீல ரத்னம் போன்ற
வண்ணா -வடிவு அழகை உடையவனே-ஸ்வபாவம் -வர்ணம் -இரண்டையும் குறிக்கும் –
பல்லாண்டு பல்லாண்டு –மனுஷ்ய தேவ -பல வர்ஷங்களிலும்
பல்லாயிரத் தண்டு -அநேக பிரம கல்பங்களிலும்
பல் கோடி நூறாயிரம் -இப்படி உண்டான காலம் எல்லாம்-காலதத்வம் உள்ளவரை என்றபடி –
உன் -உன்னுடைய
செவ் -சிவந்த
வடி -திருவடிகளின்
செவ்வி -அழகுக்கு
திருக்காப்பு -குறைவற்ற ரஷை உண்டாக வேண்டும் என்று மங்களா சாசனம் பண்ணுகிறார்-

பர்வத பரம அணு வாசிகள் -இளைய பெருமாள் -ஸ்ரீ பரத ஆழ்வான் -ஸ்ரீ சத்ருகன ஆழ்வான் போலே
ரிஷிகள் -ஆழ்வார் -பெரியாழ்வார் -ஆண்டாள்

அவதாரிகை
சௌந்த்ர்யாதி கல்யாண குணோபேதமான விக்ரஹத்தோடே வகுத்த சேஷி யானவனை
கால அதீநமான தேசத்திலே காண்கையாலே -இத்தால் இவனுக்கு என்ன தீங்கு வருகிறதோ
என்று அதி சங்கை பண்ணி
அநாதிர் பகவான் காலோ ந அந்தோஸ் யத்விஜ வித்யதே –ஸ்ரீ விஷ்ணு புராணம்-என்கிறபடியே
கால தத்வம் உள்ளதனையும் இச் செவ்வி மாறாதே நித்யமாய்ச் செல்ல வேணும்
என்று மங்களா சாசனம் பண்ணுகிறார் –

வியாக்யானம்
பல்லாண்டு –
அல்லாத அவச்சேதகங்களை ஒழிய -ஆயுஸ் ஸு க்கு பர்யாயமான ஆண்டைக் கொண்டு
காலத்தை பெருக்குகிறார் -ஆயுஸை பிரார்திக்கிறவர் ஆகையாலே -யாமோஷதி மிசாயுஷ்மன் –
என்று ஆயுஸை பிரார்த்தித்தார் இ றே பெரிய வுடையார்
வேத நூற் ப்ராயம் நூறு -என்று ஆயுஸ் பர்யாயமாக சொல்லிற்று இ றே வத்ஸரத்தை
இந்த பஹூ வசனத்துக்கு அசங்க்யாதத்வமே -எண்ணில் அடங்காத -முக்யார்த்தம் ஆகையாலே அசங்க்யாதமான
வர்ஷங்கள் இவ்வழகோடே நித்தியமாய் செல்ல வேணும் என்கிறார் –
பல்லாண்டு -என்கிற சப்தம் ஸ்வரூப வாசியுமாய் இருக்கிறது -சேஷ பூதன் -சேஷத்வம் பிரகாசிக்குமே –
உத்க்ருஷ்டனாய் இருப்பான் ஒருவனை அபக்ருஷ்டனாய் இருப்பான் ஒருவன் கண்டால்
அவனுடைய உத்கர்ஷ அநுரூபமாய் சொல்லும் பாசுரம் ஆகையாலே
சர்வேஸ்வரனுடைய உத்கர்ஷத்துக்கு அவதி இல்லாமையாலும்
அவனைக் குறித்து தம்முடைய நிகர்ஷத்துக்கு அவதி இல்லாமையாலும் –
இந்த உத்கர்ஷ அபகர்ஷ ரூப வைஷம்யம் ஸ்வரூப ப்ரயுக்தம் ஆகையாலே-அவன் மேன்மையும் தாழ்ச்சியும் -எல்லை இல்லாமையாலும் –
பல்லாண்டு என்கிற சப்தம் ஸ்வரூப வாசி யாகிறது -மேல் பண்ணுகிற மங்களா சாசனம்
ஸ்வரூப ப்ரயுக்தம் என்கைக்காக சொல்லிற்று –
ஜிதம் -என்றும் -நம -என்றும் -தோற்றோம் -என்றும் -போற்றி என்றும் -பல்லாண்டு -என்றும் –
இவை பர்யாயம்
இச் சப்தங்களுக்கு அர்த்த பேதம் இல்லையோ என்னில் -ப்ரவர்த்தி நிமித்த பேதத்தால் வரும்
விசேஷம் உண்டானாலும் -விழுக்காட்டில் ஆத்ம ஸ்பர்சியாய் தலைகட்டுகையாலே
பர்யாயம் ஆகிறது -ஆந்தர அர்த்தம் -உள்ளுறைப் பொருள் –
ஜிதம் -என்று அவனாலே  தன் அபிமானம் போனபடியை இசைந்து அத்தலையில்  வெற்றிக்கு மேல்
எழுத்து இடுபவன் வ்யவஹாரம் –ஜிதந்தே புண்டரீகாஷம் -நான் அடிமை புரிந்து ஜெயிக்கப்பட்டேன் –
இத்தால் ஸ்வரூப பிரகாசதத்தால் அல்லாது அபிமானம்
போகாமையாலே இச் சப்தமும் விழுக்காட்டால் ஸ்வரூப வாசி யாகிறது
நம -என்று எனக்கு உரியன் அல்லேன் என்கிறபடி -இது நிவர்த்த ஸ்வ தந்த்ரனுடைய வியவஹாரம்
இதுவும் ஸ்வரூப பிரகாசத்தால் அல்லது கூடாமையாலே ஸ்வரூப ஸ்பர்சியாகிறது
தொலை வில்லி மங்கலம் தொழும் -ஸ்வரூபம் சொல்லிற்று -நம -ஸ்வரூப வாசகம்
தோற்றோம் -என்கிறது அத தலையில் வெற்றியே தனக்கு பிரயோஜனம் என்று இருக்குமவனுடைய வ்யவஹாரம்
அதுவும் அஹங்கார நிவ்ருத்தியிலே அல்லது சம்பவியாமையாலே ஸ்வரூபஸ்பர்சி  யாகிறது
தோற்றோம் மட நெஞ்சம் -இருளுக்கு தான் யார் என்கிறார் ஆழ்வார் -இங்கும் ஸ்வரூபம் சொன்னார்
போற்றி -என்று தன்னை பேணாதே அத தலையில் சம்ர்த்தியே பேணுமவன்  வ்யவஹாரம்
போற்றி -கைகளால் ஆரத் தொழுது -சொல் மாலைகள் சொன்னேன் -இது ஸ்வரூப அனுரூபம் இ றே
பல்லாண்டு -என்று தன்னைப் பாராதே அத தலையில் ச்ம்ரத்தியே நித்யமாக செல்ல வேணும்
என்று இருக்குமவன் வ்யவஹாரம்
ஸ்வ பிரயோஜன நிவ்ருத்தி சேஷத்வ பலன் ஸ்வ பிரவ்ருத்தி நிவ்ருத்தி பாரதந்த்ர்ய பலன் –
ஆக இச் சப்தங்கள் ஸ்வரூபத்தையும் -ஸ்வரூப அனுரூபமான வ்ர்த்தியையும்
பிரகாசிப்பிக்கையாலே ஸ்வரூப அனுபந்தி யாகிறது

பல்லாண்டு –
மறித்து -பல்லாண்டு என்கிறது என் என்னில் -அகவாய்  அறியாதவனுக்கு தெரியாமையாலே
பல கால் சொல்ல வேண்டி இருக்கும் -ஸ்வதஸ் சர்வஞ்ஞனாய் -எதிர் சூழல் புக்கு திரிகிறவனுக்கு
இரு கால் சொல்ல வேண்டா -இப் புநர் உக்திக்கு பொருள் என் என்னில் -அவனுடைய
சர்வஞ்ஞத்வத்தில் குறையால் அல்ல -ஒரு கால் சொன்னோம் -என்று ஆறி இருக்க மாட்டாத
தம்முடைய ஆதார அதிசயத்தாலும் -பலகால் சொல்லும் அத்தாலும் பர்யாப்தி பிறவாத
விஷய வைலஷண்யத்தாலும் அருளிச் செய்கிறார்
த்ர்ஷார்த்தனானவன் தண்ணீர் பெருமளவும் தண்ணீர் தண்ணீர் என்னுமா போலே தம்முடைய
பயம் ஷமிக்கும் அளவும் பல்லாண்டு பல்லாண்டு -என்ன ப்ராப்தம் இ றே

பல்லாயிரத்தாண்டு
கீழில் பஹூ வசனத்தாலே வர்ஷங்களினுடைய அசங்க்யாத்வம் சொல்லி இருக்க இதுக்கு உதயம் இல்லையே என்னில் –
அவச் சேதகங்களுக்கு சங்க்யை இல்லாமையாலே காலாவச் சேதத்துக்கு தொகை இல்லை
ஆகையாலே அருளிச் செய்கிறார் -அவச் சேதகங்கள் ஆவன -சூர்யா பரிஸ் பந்தாதிகள்
அவச் சேத்யங்கள் ஆவன -ஷண  லவாதிகள் -வர்ஷத்துக்கு அவச் சேதகர் -தேவர்கள்
அத்தைப் பற்றிச் சொன்னார் கீழ்
தேவ ஆண்டு -360 மனுஷ்ய ஆண்டு –4320000-மனுஷ்ய வருஷம் -12000 தேவ வருஷம் சதுர் யுகம் -ஒரு பகல் பிரம்மாவுக்கு –
-பல வர்ஷத்துக்கு அவச்சேதகன் -ப்ரஹ்மா -அத்தை பற்ற
அருளிச் செய்கிறார் பல்லாயிரத்தாண்டு என்று-
யஸ் சர்வஞ சர்வவித் -அனைத்தையும் அறிந்தவர் -சர்வ விசேஷ ஞான சர்வ பிரகார ஞான ரூபமான -போலே
-பொன் மணி முத்து மாணிக்கம் -விசேஷணங்கள் -கடிகாரத் தன்மை -விசேஷ்யங்கள்

பல கோடி நூறாயிரம் என்று -ப்ரஹ்மாக்களுக்கு தொகை இல்லாமையாலே அருளிச் செய்கிறார் –
கால க்ர்த பரிணாமம் இல்லாத தேசத்தில் உள்ளாருக்கும் ஸ்வ சத்தை உள்ளளவும்
விஷய வைஷண்யத்தை பற்ற -அதி சங்கையும் மங்களா சாசனமும் நித்யமாக செல்லா நின்றது –
காலம் எல்லாம் -எப்போதும் -நித்ய ஸூ ரிகள் சொல்வது இல்லையே -லீலா விபூதியில் தான் ஆண்டு பஷம்-கால வித்யாசம் உள்ள இடம் என்று காட்ட –
அங்கே உள்ளாரே அதிசங்கை பண்ண நான் பண்ண வேண்டாமோ -பெருமாள் வைபவம் இங்கும் அங்கும் ஒன்றே -ஆங்கு ஆராவாரம் அது கேட்டு அழல் உமிழும்
அவன் பெருமையை பார்த்து பல்லாண்டு பாடுவதில் வாசி இல்லையே –
கால க்ர்த பரிணாமம் உள்ள தேசத்தில் இருக்கிறவருக்கு அதி சங்கையும் -அத்தாலே வந்த பயமும்
பய நிவர்த்திக்காக காலத்தை பெருக்கி இக்காலம் உள்ளதனையும் இப்படி மங்களா சாசனம்
பண்ணச் சொல்ல வேணுமோ –
இப்படி மாறி மாறி பயத்தை விளைத்து -காலத்தை பெருக்கி -இதுவே தமக்கு யாத்ரையாக
செல்லப் புக்கவாறே -அவன் -இவருடைய பயத்தை பரிஹரிக்க வேணும் -என்று பார்த்து –

புலி கிடந்த தூற்றுக்கு அஞ்சிக் காவல் தேடுவாரைப் போலே நீர் நமக்கு அஞ்சக் கடவீரோ –
மல்ல வர்க்கத்தை நிரசித்த தோள் இருக்கிறபடி பாரீர் -என்று தோள் வலியைக் காட்டினான்
மகாத்மாக்கள் பயம் கெட்டு இருக்க சௌர்யாதிகள் -திருச் செங்குன்றூர் திருச் சிற்றாறில் –காட்டி அருளுகிறான் –
ராவணா நுஜனைக் குறித்து மஹாராஜருக்கு பிறந்த பயத்தை போக்குகைகாக தன் மிடுக்கைக் காட்ட
அவர் பயம் சமிக்கக் காண்கையாலே -இவ் விஷயத்திலும் பலிக்கும் -என்று மிடுக்கைக் காட்ட
இவர்க்கு இது தானே பய ஹேது வாய்த்து -மஹாராஜர் பயத்தை தீர்த்த படி என் என்னில் –
பிசாஸான் தாநவான் யஷான் -கள்ளர் பள்ளிகள் வலையர் -என்னுமா போலே
ஹிம்சிகருடைய அவாந்தாபிதை இருக்கிறபடி -ப்ருதிவ் யாஞ சைவ ராஷசான் -இலங்கையில்
உள்ள ராஷசர் அளவு அன்றிக்கே பஞ்சாசத்கோடி விச்தீர்னையான பூமியில் உள்ள
ராஷசர் எல்லாம் எதிரிகள் ஆனாலும் -அங்குல்ய கரேண தாந ஹன்யாம் -ஆக
சத்ரு வர்க்கங்கள் எல்லாம் ஒரு கலத்திலே உண்டு எதிரிட்டாலும் இவற்றின் உடைய
நிரசனத்துக்கு அஸ்த்ர சஸ்த்ரங்கள் வேணுமோ -ஷூத்ர கிருமிகளை நிரசிக்குமோ பாதி
அங்குல்யக்ரத்தாலே நிரசிக்க வல்லோம் காணும் என்கிறார்-கிள்ளிக் களைந்தானே-
ஆனால் நம்மை நலிந்த பிரதிபஷம் நசியாதே கிடக்கிறது என் என்னில் -அழிப்போம் -என்னும்
இச்சை இல்லாமை -இச்சை உண்டானால் அழிக்கையில் அருமை இல்லை -அது தனக்கு அடி என் என்னில்
உயிரோடே தலை சாய்க்குமாகில் அழிக்கிறது என் -என்னும் இரக்கத்தாலே -கரி கணேஸ்வர -இச்சித்து வாலியை அளித்த இடம் உண்டே என்கிறார் –
இவ்வார்த்தை ராம பாக்யத்தாலே -விபீஷண ரஷண ஹேது என்பதால் ராம பாக்கியம் என்கிறார் -மஹாராஜர் நெஞ்சிலே பட்டு பய நிவ்ருத்திக்கு உடலாய்த்து –
இவர்க்கு இது தானே பய ஹேதுவாய்த்தது

மல்லாண்ட திண் தோள் –
மல்ல வர்க்கத்தை ஸ்வாதீனமாக பண்ணின திண்ணிய தோள் -பிற்பாடரான
கம்சாதிகளை அனாயாசேன கொல்லுகையாலே திண்ணிய தோள் என்கிறது –
மல் -என்று மிடுக்காய் -அத்தை அடிமை கொண்ட திண்ணிய தோள் என்கிறது ஆகவுமாம்
இம்மிடுக்கு இவர்க்கு பய ஹேது வாவான் என் என்னில் –
சூரனான புத்ரனைக் கண்டால் பெற்ற தாய் -இவன் மதியாதே யுத்தத்தில் புகும் –
என் வருகிறதோ என்று பயப்படுமா போலே பயப்படுவது யுக்தம்
மல்லரை அழியச் செய்த தோள் -என்று இவர் அறிந்தபடி என் என்னில் -காதில் தோடு வாங்கினாலும் –
தோடிட்ட காது -என்று அறியுமா போலே
ஒ மண் அளந்த தாளாளா–வரை எடுத்த தோளாளா–திருவடி திருத் தோள்களைக் கட்டு என்கிறார் அங்கே -பார்த்தாலே தெரியுமே

மணி வண்ணா
நீல மணி போலே இருக்கிற திரு நிறத்தை உடையவனே
அதி ரமணீயமாய் -அத்யுஜ்வலமாய் -அதி ஸூகுமாரமாய் -அதி ஸூலபமாய்
இருந்துள்ள வடிவைக் கொண்டு முரட்டு அசுரர்கள் உடைய சகாசத்திலே செல்லுவதே –
க்வ யௌவ நோன் முகீ பூத ஸூகுமார தநுர் ஹரி
க்வ வஜ்ர கடி நா போக சரீரோ யம்ம ஹாஸூர -என்று -வெண்ணெய் அமுது செய்து வளர்த்த
சிறு பிள்ளையை முரட்டு வடிவை உடைய மல்லரோடே ஒக்கப் போர விடுவதே –
ந ஸமம் யுத்தம் இத்யாஹூ -என்று கூப்பிட்டார்கள் இ றே ஸ்ரீ மதுரையில் பெண்கள்
சௌகுமார்யம் பய ஹேதுவாகிறது -சௌலப்யம் பய ஹேதுவோ -என்னில் –
அஸூர நிரசன அர்த்தமாக தேவதைகள் சரணாகதி பண்ணின மாதரத்தில்
ஸூலபனாய் அஸுரர்கள் அஸ்யத்திலே புகும் -என்று அத்தாலே பயப்படுகிறார்
ஆஸ்ரிதருக்கு தஞ்சமான சௌலப்யத்தையும் மிடுக்கையும் கண்டால் நீர் இங்கனே  அஞ்சக்
கடவரோ என்ன –

உன் செவ்வடி –
அது என்னால் வருகிறது அன்று -உன் வடிவின் வை லஷ்ண்யத்தாலே வருகிறது
நீ தான் உன்னைக் கண்ணாடிப் புறத்திலே கண்டால் ஸ்வதஸ் சர்வஞ்ஞானான நீயும்
கலங்கிப் பரிய வேண்டும்படி யன்றோ உன் வடிவு இருப்பது
செவ்வடி
செவ்விய அடி என்னுதல்-நேர்மை மிக்க அடி –
சிவந்த அடி என்னுதல்
குடில ஹ்ருதர்யர்க்கும் செவ்விதாகையும் -திருமேனிக்கு பரபாகமாகையும் இரண்டும்
இவர்க்கு பய ஸ்தானம் ஆகிறது இ றே -சேஷ பூதன் சேஷி வடிவைக் கண்டால்
திருவடிகள் -என்று இ றே வ்யவஹரிப்பது-திருவடி தன் நாமம்-
ஆஸ்ரயண வேளையோடு-போக வேளையோடு -மங்களா சாசன வேளையோடு –
வாசி யற ஆஸ்ரியர் இழியும் துறை திருவடிகள் இ றே

செவ்வி
அரும்பினை அலரை -என்னுமா போலே நித்ய யௌவனமாய்-புதுமை மாறாமல் – இருக்கை

திருக்காப்பு
குறைவற்ற ரஷை
உண்டான அமங்களங்கள் போகைக்கும் -இல்லாத மங்களங்கள் உண்டாகைக்கும்
பண்ணின ரஷை என்கை
ஒரு கிரியை இன்றிக்கே குறைந்து இருப்பான் என் என்னில் –
தாழ்ந்தாரைக் குறித்து ரஷை உண்டாயிடுக என்றும்
சமரைக் குறித்தும் பரிச் சின்னமான உத்கர்ஷம் உடையாரைக் குறித்தும்
ரஷை உண்டாக வேணும் என்று சொல்லக் கடவது
தமக்கும் ஈஸ்வரனுக்கும் உண்டான நிரவதிகமான உத்க்ர்ஷ அபக்ர்ஷத்தாலே
பாசுரம் இல்லாமையாலே குறைந்து கிடக்கிறது –
வேதாந்தத்தாலே நாட்டை அடைய வென்று இருக்கிற இவர் லஷணத்தில் விழ
கவி பாட மாட்டாமை யன்று இ றே
இன்னமும் இவ் விஷயத்தில் மங்களா சாசனம் பண்ணினோம் என்று கை வாங்க ஒண்ணாத
அபர்யாப்திக்கு ஸூசகமாய் இருக்கிறது
ஸ்ரீமதே நாராயண நம அஸ்தி சொல்லாமல் போல் இங்கும்
எல்லாப் பாட்டுக்கும் இது தான் முக உரை போல் இருக்கிறது
வேத ஆதி அந்தந்களில் பிரணவம் போலே முக உரை முடி உரை இதுவே
முக வரை பாட -நாயகக் கல் போல் -மேல் உள்ள பாசுரங்களில் உள்ள வினைச் சொல்லை அன்வயத்து கொள்ளலாம் என்றுமாம் –

மல்லாண்ட திண் தோள் மணி வண்ணா -பல்லாண்டு பல்லாண்டு பல்லாயிரத்தாண்டு
பல கோடி நூறாயிரம் -உன் செவ்வடி செவ்வி திருக்காப்பு -என்று அந்வயம்

தொலை வில்லி மங்கலம் தொழும் -தோற்றோம் மட நெஞ்சமே -போற்றி என்றே
கைகள் ஆரத் தொழுது சொன் மாலைகள் -இத்யாதியால் ஸ்வரூபம் சொல்லிற்று
அந்தி தொழும் சொல் -என்று பலம் சொல்லிற்று –
அடிக்கீழ் -பாத பற்பு தலை சேர்த்து -அடி போற்றி -அடி விடாத சம்ப்ரதாயம்
ஸ்ரீ
ஸ்ரீ ராமானுஜாய நம
போன்று மங்களாரத்தமாக அருளிய பாசுரம் -கிரியை இன்றி –
பாட்டுக்கள் எல்லாவற்றுக்கும் பிரகாசமாய் நாயக பாசுரம் போலே இது என்னவுமாம்-

——————————————————————————————–

அடியோமோடும் நின்னோடும் பிரிவு இன்றி ஆயிரம் பல்லாண்டு
வடிவாய் உன் வல மார்பினில் வாழும் மங்கையும் பல்லாண்டு
வடிவார் சோதி வலது உறையும் ஆழியும் பல்லாண்டு
படை போர் புக்கு முழங்கும் அப் பாஞ்ச சந்யமும் பல்லாண்டு –2–

அடியோமோடும்-சேஷ பூதரான எங்களோடும்
நின்னோடும் -சேஷியான உன்னோடும்
பிரிவு இன்றி -பிரிவு இல்லாமல்
ஆயிரம் பல்லாண்டு-இந்த சம்பந்தம் நித்யமாக செல்ல வேணும்
வடிவாய் -அழகே உருவாய் -ஆபரண பூஷிதையாய்
நின்-சர்வ சேஷியான உன்னுடைய
வல மார்பினில் – வல திரு மார்பிலே
வாழும் -பொருந்தி வர்த்திக்கிற-உறைகின்ற இல்லை -இருக்கும் முறை படி மகிழ்ந்து வாழும்
மங்கையும் -நித்ய யௌவன ஸ்வபாவையான பெரிய பிராட்டியார் தொடக்கமான நாய்ச்சிமார்களும்-
குண பூர்த்தி –உம்மைத்தொகையால் -பூமி நீளா தேவிகளும் -சாயா இவ -இவர்கள் -எடுத்துக் கை நீட்டுபவர்கள் –
பல்லாண்டு-நித்யமாக செல்ல வேணும்
வடிவார்-வடிவை உடையவனாய்
சோதி -தேஜோ ராசியாய் இருக்கிற
வலத்து -உனது வலத் திருக்கையிலே
உறையும் -நித்ய வாஸம் பண்ணுபவனாய்
ஆழியும் -திரு வாழி ஆழ்வானும்–உம்மைத் தொகை -திவ்யாயுதம் திவ்யாபரணம் -இரண்டு ஆகாரம் உண்டே
பல்லாண்டு-நித்தியமாய் செல்ல வேணும்-
கருதும் இடம் பொருது -பிரியமே -எனவே பிரியாமல் இல்ல திருச் சங்கு ஆழ்வானைக் காட்ட -சங்கரய்யா உன் செல்வம் சால அழகியதே
படை -ஆயுதமாய்
போர் -யுத்தத்திலே
புக்கு -புகுந்து
முழங்கும் -கோஷியா நின்றுள்ள
அப் பாஞ்ச சந்யமும் -அந்த பாஞ்ச ஜன்ய ஆழ்வானும்
பல்லாண்டு –நித்தியமாய் செல்ல வேணும்
என்கிறார்-
சங்க தொனி இங்கே உள்ளான் என்று காட்டிக் கொடுக்குமே -அது கண்டு அதிசங்கை பண்ணி அஸ்தானே பய சங்கை பண்ணுகிறார் –

————————————————————————————————————–

அவதாரிகை-

கீழ் விக்ரஹ யோகத்தையும் குண யோகத்தையும் குறித்து மங்களா சாசனம் பண்ணினார்
இதில் உபய விபூதி யோகத்தை குறித்து மங்களா சாசனம் பண்ணுகிறார்-

கீழ்-7-1—6-10-7-2- நேராக தொடர்பு
4-10-5-2- சங்கதி -5-1- கையார் சக்கரம் -அசங்கரேவ சங்கதி -மகா உபாகாரம் சொல்லிக் கொள்கிறார் -விதி வாய்க்கிறது காப்பார் யார் -5-1-

———————————————————–
வியாக்யானம்
அடியோமோடும் நின்னோடும் பிரிவு இன்றி ஆயிரம் பல்லாண்டு

அடியோமோடும்
தம்மைப் பேணாதே மங்களா சாசனம் பண்ணுகிற இவர் தம்முடைய நித்யததையை பிரார்த்திப்பான்
என் என்னில் -ஒரு சாத்தியத்தைக் குறித்து சாதன அனுஷ்டானம் பண்ணுமவர்கள்
ஆயுராசாச்தே -என்று ஆயுஸை தத் அங்கமாக ப்ரார்த்தியா நின்றார்கள் இ றே -அவாந்தர பலன் –
அது போலே மங்களா சாசனத்துக்கு தாம் வேணும் -என்று தம்மையும் கூட்டிக் கொள்கிறார்
அத்தலைக்கு பரிகைக்கு  தாம் அல்லது இல்லாமையாலே -தாம் இல்லாத போது
அத்தலைக்கு அபாயம் சித்தம் என்று இருக்கிறார் இ றே
ஆனால் என்னோடும் என்னாதே
அடியோமோடும் -என்பான் என் என்னில் –
தேக ஆத்மா அபிமானி -தேகத்திலே ஆத்ம புத்தி பண்ணும் –
மாயாவாதி அஹங்காரத்தில் ஆத்மபுத்தி பண்ணும் அந்தக் கரணத்தில் ஆத்மபுத்தி பண்ணும்
சாங்க்யன் -அஹமர்த்தம் ப்ரக்ருதேஸ் பரம் ஸ்வயம் ப்ரகாசம் ஸ்வ தந்த்ரம் -என்று இருக்கும்
கபிலர் -பிரகிருதி புருஷ விவேக ஞானம் ஏற்பட்டால் மோஷம் என்பர் -நிரீஸ்வர வாதம்
அங்கன் கலங்கினவர் அன்று இறே  இவர்
முறை அறியுமவர் ஆகையாலே -அடியோம் -என்றார்
கர்மோபாதிகமாக வந்த வவஸ்தைகள்  எல்லாம் மறைந்தாலும் மறையாத ஸ்வாபம் தாஸ்யம்
என்று இருக்குமவர் இ றே இவர் -கர்மம் காரணமாக ஒட்டி இருப்பவை சரீரம் சம்சாரம் அஹங்காரம் மமகாரம் –
-தாஸ்யம் இயற்க்கை -தொலையாதது

ஆனால் அடியோமோடும் -என்கிற பஹூ வசனத்துக்கு கருத்து என் என்னில் –
தான் தனியராய் நின்று மங்களா சாசனம் பண்ணுமத்தால் பர்யாப்தி பிறவாமையாலும்
அனைத்து ஆத்மாக்களுக்கும் சேஷத்வம் அவிசிஷ்டம் ஆகையாலும்
இப்பிரபத்தி அவர்களுக்கு இன்றிக்கே இருக்கச் செய்தேயும் ஸ்வ அபிப்ராயத்தாலே
அருளிச் செய்கிறார்

நின்னோடும்
வ்யாவ்ர்த்தமான சேஷித்வம் மங்களாவஹம் ஆகையாலே -சர்வரும் கூடிப் பரிந்தாலும்
போராத படியாய் இ றே இருபது
இத்தால் திவ்ய ஆத்ம ஸ்வரூபத்தை பற்றி மங்களா சாசனம் பண்ணுகிறார்-சேஷத்வ பிரதிசம்பந்தி -சேஷித்வம் –
சேவடிக்கு செவ்வி திருக்காப்பு -திருமேனிக்கு -ரூபத்துக்கு பல்லாண்டு
இங்கே திருவடி பிரஸ்தாபம் இல்லை திவ்ய ஆத்மா ஸ்வரூபத்துக்கு பல்லாண்டு –

பிரிவு இன்றி
இரண்டு தலையும் நித்யமானவோபாதி -சம்பந்தமும் நித்தியமாய் இ றே இருப்பது
அதுவும் தம்முடைய மங்களா சாசனத்தாலே உண்டாவதாக நினைத்து இருக்கிறார்
சாஸ்திர சித்தம் இருந்தாலும் தம்மால் என்று -திருப்பாலாண்டு பலத்தால் என்று நினைத்து இருக்கிறார்

ஆயிரம் பல்லாண்டு
கால தத்வம் உள்ள தனையும் இஸ் சம்பந்தம் நித்யமாய்ச் செல்ல வேணும் என்கிறார்
ஆக்கையுள்ளும் ஆவி உள்ளும் அல்ல புறத்தின் உள்ளும் நீக்கம் இன்றி எங்கும் நின்றாய் -பிரியாமல் இருப்பவன்
-அஸ்தானே பய சங்கை பண்ணி மங்களா சாசனம் பண்ணுகிறார்
புத்தி பேதலிக்கும் நமக்கு -அது கூடாதே –
ஒத்துக்காமல் ராவணன் -ஒத்துக் கொண்டு விபீஷணன் -இசைவித்து என்னை உன் தாளிணைக் கீழ் இருத்தும் அம்மான்

வடிவாய் இத்யாதி
உண்டான அமங்களங்கள் போகைக்கும் -இல்லாத மங்களங்கள் உண்டாகைக்கும்
தன் கடாஷமே அமைந்து இருக்கும் இவள் -அகலகில்லேன் இறையும் -என்று நம்மை
பிரிய மாட்டாதே இருக்க -நமக்கு வருவதொரு அமங்களங்கள் உண்டோ -என் பயப் படுகிறீர் என்ன –
தேவரீரும் பிராட்டியுமான சேர்த்தி நித்யமாக செல்ல வேணும் என்று மங்களா சாசனம் பண்ணுகிறார்-

வடிவாய் -மங்கை மார்பு இரண்டுக்கும் விசேஷணம்

வடிவாய்-
வடிவு -என்று நிறமாய் -இவளோடே சேர்த்தியாலே திரு மேனிக்கு உண்டான புகரைச் சொல்கிறது
மையார் கரும் கண்ணி -செய்யாள் -திரு இருந்த திருமார்பன் -பரபாகம் வர்ணச் சேர்க்கை -திருமார்புக்கு வடிவு –
அப்ரமேயம் ஹிதத்தேஜோ ய்ஸ்யஸா ஜனகாத்மஜா -என்று ஸ்ரீ ஜனக ராஜன் திரு மகளை
எனக்கு என்று இட்டுப் பிறந்த தத்வத்தோடு எதிரிட்டு வெல்ல நினைக்கிறாயோ என்றான் இ றே மாரீசன்
ஸ்ரத்தயாதே வோதேவத் வமஸ் நுதே -என்னக் கடவது இ றே–ஸ்ரத்தையா அதேவா -பிராட்டி உடன் சேராமல் தெய்வமாக இல்லையே -திருவில்லா தேவர் –
ஆனால் இவளாலே இவனுக்கு உத்கர்ஷம் ஆகில் அவனுடைய சேஷித்வம் குலையாதோ
என்னில் -மாணிக்கம் ஒளியாலே பெரு விலையனாம் காட்டில் மாணிகத்தின் உடைய ப்ரதான்யம்
அழியுமோ -பூ மணத்தால் பெரு விலையனாம் காட்டில் பூவுக்கு ப்ரதான்யம் அழியுமோ
விசேஷணம் -பிராட்டி அவனுக்கு சொத்து -மாணிக்கத்துக்கு ஒளி போலே பூவுக்கு மணம் போலே –

வடிவாய்
வடிவாய் -மங்கை -ஸ்ரீ கௌஸ்து பாதிகள் போலே ஆபரண பூதையாய் -அத்தால் வந்த அழகைச் சொல்லவுமாம்

நின் வல மார்பினில்
சர்வாதிகனான உன்னுடைய வல மார்பினில் -சர்வ யஞ்ஞமயமாய் -யோகீ சிந்த்யமாய் இ றே
வடிவு இருப்பது
வேத வேதாந்தம் இரண்டாலும் ஏற்றம் திரு மார்புக்கு உண்டே
யஜ்ஞ வராஹ பெருமாள் -அவனே சர்வ யஜ்ஞம் –பூர்வ பாகம் -சர்வ யஜ்ஞமயம்
உத்தர பாகம் ப்ரஹ்மம் -யோகி ஹ்ருதய த்யானம் கம்யம் –
கர்மத்துக்கும் உபாசனத்துக்கும் விஷயம் லஷ்யம் என்பதால் வந்த ஏற்றம் –

வல மார்பினில்
அணைக்கைக்கு அணித்தாய் இருக்கை

வாழ்கின்ற
மார்பில் இருப்பு தான் நித்தியமாய் போக ரூபமாய் இருக்கை
அம் மார்விலே இருக்கச் செய்தேயும் -இறையும் அகலகில்லேன்-என்று அதி சங்கை பண்ணும்படி
இ றே போக்யதை இருப்பது

மங்கையும்
யுவதிஸ்ஸ குமாரிணி -என்கிற பருவத்தை சொல்கிறது
யுவா குமாரா -என்று இவ் விரண்டு அவஸ்தையும் உண்டு அவனுக்கு
இவளுக்கு கௌமார அவஸ்தையால் வந்த மௌக்த்யமே உள்ளது –
யுவதியும் ஆகக் கடவள் -எங்கனே என்னில் -போக ஸ்ரோதச்சில் வந்தால் இவள்
தளர்த்திக்கு அவன் கை கொடுக்க வேண்டும்படி யான மௌக்த்யத்தை சொல்லுகிறது

மங்கையும் –
ச சப்தத்தாலே மகிஷ்யந்தரத்தை சொல்லுதல்
மங்கள ஆவஹையான இவளும் ஆசார்ஸ்யை என்னுதல்-உனக்கும் மட்டும் இல்லை இவளுக்கும் பல்லாண்டு என்றுமாம்-

பல்லாண்டு
கால தத்வம் உள்ள தனையும் இச் சேர்த்தி நித்யமாய்ச் செல்ல வேணும்

வடிவார் சோதி இத்யாதி –
இச் சேர்த்திக்கு ஒரு தீங்கு வராதபடி கல் மதிள் இட்டால் போலே இருக்கிற ஆழ்வார்களைப்
பாரீர் என்ன -அவர்களோட்டை சேர்த்திக்கு என்ன தீங்கு வருகிறதோ என்று மங்களா சாசனம்
பண்ணுகிறார் –

வடிவார் சோதி –
காளமேக நிபச்யாமமான திருமேனி ஸ்வ தேஜஸ் ஸாலே வ்யாப்தமாம் படியாய் இருக்கை –
புருஷம் க்ருஷ்ண பிங்களம் -என்னும் படியாய் இ றே இருப்பது
தேஜோ ராசியாய் இருக்கும் வடிவை உடையவன் என்னவுமாம்
சோதி ஆர் வடிவு -என்றும்
வடிவு ஆர் சோதி -திருமேனியை மூழ்கும் படியான தேஜஸ் என்றுமாம்

வலத்துறையும் சுடர் ஆழியும் பல்லாண்டு –
வலம் அருகே நித்யவாசம் பண்ணுமவனாய் -பிறருக்கு அநபி பவநீயனாய் இருக்கிற
ஆழ்வானோட்டை சேர்த்தி நித்தியமாய் செல்ல வேணும் என்கிறார் –
ஆழியும் -என்கிற சப்தத்தாலே -ஆயுதாகாரத்தாலே ரஷகமாகக் காட்ட -ஆபரண
புத்தியாலே அவனையும் குறித்து மங்களா சாசனம் பண்ணுகிறார் என்கை –

படை போர் இத்யாதி –
நம் கையை விடாதே- த்வநியாலே எதிரிகளை யழிக்கும் இவனைப் பாரீர் என்ன –
படை -சேனை -ஆயுதம் இரண்டு அர்த்தம் –
படை போர் முழங்கும் –
சேனையை உடைய யுத்தத்திலே புக்கு முழங்கும் என்னுதல்
யுத்தத்திலே ஆயுதமாக புக்கு முழங்கும் என்னுதல்

முழங்கும் –
சகோஷொ தார்த்தராஷ்டாராணாம் ஹ்ருதயா நிவ்யதாரயத் -என்றும் –
யஸ்ய நாதேன தைத்யானாம் பலஹா நிரஜாயத-என்றும் பிரதிகூலர் மண் உண்ணும்படியும்
அனுகூலர் வாழும்படியாய் இ றே த்வனி இருப்பது -இத் த்வனி இவருக்கு பய ஸ்தானமான படி
என் என்னில் -த்வனி வழியே நின்று இடம் காட்டிக்  என்று பயப்படுகிறார்
ஆலிலை அன்னவசம் செய்யும் பெருமான் -ஆழ்வார் பயப்பட -திருக் கோளூர் -கண் வளரும் படியை காட்டிக் கொடுக்க -கொடியார் மாடம் –
த்வஜ ஸ்தம்பம் நீ உள்ளே இருப்பதைக் காட்டிக் கொடுக்குமே -அதனாலே பய ஸ்தானம் –

அப் பாஞ்ச சன்னியமும் –
முன்னிலையாய்  இருக்க பரோஷ நிர்த்தேசம் பண்ணுவான் என் என்னில் –
புத்ரனை அலங்கரித்த தாய் -தன் கண் படிலும் கண் எச்சிலாம் -என்று பார்க்கக் கூசுமா போலே
மங்களா சாசனம் பண்ணுகிற தம்முடைய கண்ணையும் செறித்து முகத்தை மாற வைத்து
சொல்கிறார் –
காட்டேன்முன் உன் உரு என் உயிர்க்கு அது காலனே முதல் திருப்பி –
தனக்கே யாக எனைக் கொள்ளும் ஈதே எனக்கே கண்ணனை யான் கொள்ளும் சிறப்பே –
அன்று யுத்தத்தில் பிறந்த ப்ரமாததுக்கு இன்று மங்களா சாசனம் பண்ணுகிறார்–என்றுமாம்
——————————————————————————

இவ்விரண்டு பாட்டும் -திருமந்த்ரார்தமாய் இருக்கிறது
அடியோமோடும் -என்கிற இடத்தில் ப்ரணவார்த்தத்தை சொல்லிற்று
முதல் பாட்டில் பல்லாண்டு -என்ற பிரதம பதத்தால் நமஸ் சப்தார்தம் சொல்லிற்று
மல்லாண்ட திண் தோள் மணி வண்ணா -என்று அப்பாட்டில் விக்ரஹ யோகத்தையும் –
சௌர்ய வீர்யாதி குண யோகத்தையும் -இரண்டாம் பாட்டில் விபூதி யோகத்தையும்
சொல்லுகையால் நாராயண பதார்த்தம் சொல்லிற்று –
உன் செவ்வடி செவ்வி திருக்காப்பு -என்கையாலே சதுர்த்தியில் பிரார்த்திகிற அர்த்தத்தை
சொல்லிற்று ஆய்த்து-

———————————————————————————————————————

ஸ்ரீ கந்தாடை அப்பன் திருவடிகளே சரணம் .
ஸ்ரீ உ. வே.வேளுக்குடி சுவாமிகள் திருவடிகளே சரணம் .
ஸ்ரீ வாதிகேசரி அழகிய மணவாள ஜீயர் திருவடிகளே சரணம் –
ஸ்ரீ அழகிய மணவாளப் பெருமாள் நாயனார் திருவடிகளே சரணம் –
பெரிய வாச்சான் பிள்ளை திருவடிகளே சரணம்
நம் பிள்ளை திருவடிகளே சரணம்
நஞ்சீயர் திருவடிகளே சரணம்
திருக் குருகைப் பிரான் பிள்ளான் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ பெரியாழ்வார் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ மதுரகவி ஆழ்வார் திருவடிகளே சரணம் –
பெரிய பெருமாள் பெரிய பிராட்டியார் ஆண்டாள் ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் திருவடிகளே சரணம்-

ஸ்ரீ நாத முனிகள் அருளிச் செய்த -முதல் தனியன்

குருமுகம் அநதீத்ய ப்ராஹ வேதான் அசேஷான்
நர பதி பரிக்லிப்தம் சுல்கம் ஆதாதுகாம
ஸ்வசுரம் அமர வந்த்யம் ரங்க நாதஸ்ய ஸாஷாத்
த்விஜகுல திலகம் தம் விஷ்ணு சித்தம் நமாமி –

——————————————————————————————————–
குருமுகம் -ஆசார்ய முகத்தாலே
அநதீத்ய-அப்யசிக்காமலே
ப்ராஹ -உபன்யசித்தாரோ
வேதான் -வேதங்களை
அசேஷான் -சமஸ்தமாகிய
நர பதி -ஸ்ரீ வல்லப தேவன் என்கிற ராஜாவினால்
பரிக்லிப்தம் -ஏற்படுத்தப்பட்ட
சுல்கம்-வித்யா சுல்கத்தை
ஆதாதுகாம -க்ரஹிப்பதற்கு ஆசை உள்ளவராய்
ஸ்வசுரம் -மாமனாரும்
அமர -தேவதைகளால்
வந்த்யம் -ஸ்தோத்ரம் செய்வதற்கு தக்கவரும்
ரங்க நாதஸ்ய -ஸ்ரீ ரெங்க அதிபனுக்கு
ஸாஷாத் -பிரத்யஷமாய்
த்விஜகுல -ப்ராஹ்மண வம்சத்துக்கு
திலகம் -அலங்கார பூதருமாகிய
தம் விஷ்ணு சித்தம் -அந்த பெரியாழ்வாரை
நமாமி -சேவிக்கிறேன்-

——————————————————————————————————————————

அவதாரிகை –
இந்த தனியன் திருப்பல்லாண்டு பாடுகைக்கு அடியான பெரியாழ்வார் வைபவத்தை
பெருக்க பேசி அவரை ப்ரணிபாத நமஸ்காரம் பண்ணும்படி சொல்லுகிறது –

——————————————————————————————————————————
வியாக்யானம் –
குருமுகம் அநதீத்ய –

ஸ்வதஸ் சர்வஞ்ஞனான சர்வேஸ்வரனும் -சாந்தீபனேஸ் சக்ருத்
ப்ரோக்தம் ப்ரஹ்ம வித்யா சவிஸ்தரம் -என்னும்படி -சாந்தீபநிடத்திலே ஆய்த்து-அவந்திகா உஜ்ஜைன்-
சகல வேதங்களையும் அதிகரித்தது –
இவர் அங்கன் குருகுல வாஸம் பண்ணி -தந் முகேன -நலங்களாய நற் கலைகள் நாலையும் –
அதிகரியாதே -புண்டரீகரைப் போலே துளபத் தொண்டிலே மண்டி –
ஸ்ரீ மாலா காரரைப் போலே சூட்டு நன் மாலைகள் தொடுத்து -தூயன ஏந்தி பிரத்யுபகாரம் எதிர்பார்க்காத தூய்மை
வட பெரும் கோயில் உடையானுக்கு சூட்டி அடிமை செய்து போந்தார் –
ஏவம் வித தாஸ்ய ரஸஞ்ஞரான இவர்-

———————————————————————————–

நர பதி பரிக்லிப்தம் சுல்கம் ஆதாதுகாம-

என்று ஸ்ரீ வல்லப தேவன் என்கிற ராஜாவாலே பரதத்வ நிர்ணய பூர்வகமாக
புருஷார்த்த லாபத்தை லபிக்கைக்காக அநேகமான அர்த்தத்தை வித்யா சுல்கத்தை -பொற் கிளியாக -கல்பித்து கல் தோரணத்திலே கட்டிவைக்க
மழைக்காலத்துக்கு வெய்யில் காலம் உழைத்து -வயசான காலத்தில் –இளமையில் –அங்கே செல்ல என்ன செய்கிறோம்
தத்வம் அறிந்து தானே புருஷார்த்தம் நிர்ணயம் -செல்வ நம்பி ஏற்பாடு செய்து
இப்படி நிர்மிதமான அந்த தநத்தை வட பெரும் கோயில் உடையானுடைய ஆக்ஜையாலே
ஆஹரித்துக் கொண்டு வர வேணும் என்கிற அபேஷை உடையராய் -வித்வித் கோஷ்டியிலே சென்று –

——————————————————————————————–
அசேஷான் -வேதான் -ப்ராஹ –
வேண்டிய வேதங்கள் ஓதி விரைந்து கிழி யறுத்தான் என்றதைச் சொல்லுகிறது –
இவருக்கு அப்போது -வேதப் பிரானாரான -பீதகவாடைப் பிரானார் தாமே -பிரம குருவாய் –
போதில் கமல வன்னெஞ்சம் புகுந்து -நாவினுளானாய் -நாவினுள் நின்று மலரும் ஞானக் கலைகளை
இவர் முகேன பேசுவித்தான் இ றே

எயிற்றிடை மண் கொண்ட எந்தையான -ஞானப் பிரான் ஆய்த்து இவரை ஞானக் கலைகளை
ஒதுவித்தது -ஆகையாலே நாட்டாருக்கு ஓதின இடம் ஒழிந்து ஓதாத விடம் தெரியாததாய்
இருக்கும் -இவருக்கு மயர்வற மதி நலம் அருளுகையாலே அசேஷ வேதங்களையும்
அருளிச் செய்யும்படி விசதமாய்த்து -அத்தாலே -வேதாந்த விழுப் பொருளின் மேல் இருந்த
விளக்கை விட்டு சித்தன் விரித்தன் -என்னும்படி -பரதத்வ ஸ்தாபனம் பண்ணி அந்த
வேத தாத்பர்யமான திருப்பல்லாண்டை -அங்கு ஆனை மேல் மங்கல வீதி வருகையாலே –
மங்களா சாசனமாக அருளிச் செய்தார் -வேதான் அசேஷான் -என்கிறதுக்கு உள்ளே இதுவும் அந்தர்ப்பூதம்
வேதைஸ் ச ஸர்வை ரஹ மேவ வேதய -15-15–என்னக் கடவது இ றே-

———————————————————————————————————————-
ஸ்வ ஸூரம் –
அநந்தரம் வித்வான்களை வென்று கிழி யறுத்து -அந்த தநத்தை ஸ்வாமி சன்னதியிலே
சமர்ப்பித்து -மீளவும் தம் துறையான துளவத் தொண்டிலே மூண்டு நடத்திக் கொண்டு போர –
அக்காலத்திலே ஆண்டாள் இவர்க்கு திருமகளாய் திருத்துழாய் அடியிலே அவதரிக்க இவரும்
திருமகள் போலே வளர்த்துப் போர

அஞ்சு பிராயத்திலே திருவாய்ப்பாடியில் பஞ்ச லஷம் குடியில் பெண்களை அநுகரித்து
திருப்பாவை பாடி -அதுக்கு மேலே அவர் தொடுத்த துழாய் மலரை –
வியன் துழாய் கற்பென்று சூடும் கரும் குழல் மேல் -என்கிறபடியே
சூடிக் கொடுத்தவராய் -பின்பு ப்ராப்த யௌவனையாய் –
மானிடவர்க்கு என்று பேச்சு படில் வாழாத தன்மையளாய் –
தீ முகத்து நாகணை மேல் சேரும் திருவரங்கர் -என்றும் –
பண வாள் அரவணை பற்பல காலமும் பள்ளி கொள் மணவாளர் -என்றும் -சொல்லப்படுகிற
அழகிய மணவாள பெருமாளை பிரார்த்தித்து திருமணம் புணருகையாலே அவர்
அவர் மணவாள பிள்ளை யானார் –
மறை நான்கு முன்னோதிய பட்டனுக்கு இ றே -பட்டர் பிரான் கோதையைக் கொடுத்தது –
ஆகையால் ஔபசாரிகமாக-பேச்சுக்கு இல்லாமல் — அன்றிக்கே -சாஷாத் -யதாவாக ரெங்கநாதனுக்கு பட்டநாதர் மாமனார் ஆனார்
-பெரியாழ்வாரை தேவர்கள் வாழ்த்த என்றுமாம் -அத்தாலே அமர வந்த்யம் என்கிறது

——————————————————————————————————————————————
அத்தாலே அமர வந்த்யம் என்கிறது –

அதாவது –
வடிவுடை வானோர் தலைவனான தம்மை அவர்கள் அடி வணங்கி ஏத்துமா போலே –
இவர் தம்மையும் அமரர் வந்திக்கும்படியான வரிசை கொடுத்தபடி –
தம்மையே ஒக்க அருள் செய்வர் இ றே-வாரணம் ஆயிரம் -போலே
பட்டநாதரான மாதரம் அன்றிக்கே தேவர்களாலும் ஸ்துதித்யராய் இருக்குமவர் என்கிறது
விரும்புவர் அமரர் மொய்த்து -என்னக் கடவது இ றே
அஸ்தானே பய சங்கிகள் ஆனவர்களையும் இவர் மங்களா சாசனம் பண்ணுமவர் ஆகையாலே
அவர்களும் இவர்க்கு ஸ்துதிய அபிவாதனந்களை -ஸ்தோத்ரம் நமஸ்காரங்கள் -பண்ணுவர்கள் –
பரஸ்பர நீச பாவை -என்னக் கடவது இ றே

—————————————————————————————————————————————-
இனி ரெங்கநாதனோடே சம்பந்திகைக்கு ஈடான பட்ட நாத குலத்தை சொல்லுகிறது-
த்விஜ குல திலகம் என்று –

வேயர் தங்கள் குலத்து உதித்த விட்டு சித்தர் ஆகையாலே –
அந்தணனை யான் கண்டது அணி நீர் தென்னரங்கத்தே -என்னும்படி கண்டு கொடுத்தார் –
த்விஜ குல திலகர் ஆகையாவது –
ப்ராஹ்மண குலத்துக்கு எல்லாம் முக்யராய் -சிரஸா வாஹ்யராய் -ஸ்ரேஷ்டராய் இருக்கை என்றபடி –

———————————————————————————————————————–
தம் விஷ்ணு சித்தம் –
அப்படி ஸ்ரேஷ்டராய் -விஷ்ணுவை எப்போதும் சித்தத்திலே உடையவர் ஆனவரை என்கிறது –
வில்லாண்டான் தன்னை வில்லி புத்தூர் விட்டு சித்தன் விரும்பிய சொல் -என்று
அடியிலே தமக்கு நிரூபகமாக ஆழ்வார் தாமே அருளிச் செய்தார் இ றே –
விட்டு சித்தர் -என்கையாலே –
மின்னு நூல் விட்டுசித்தன் விரித்த -என்று பெரியாழ்வார் திருமொழி அடியிலும்
விட்டு சித்தன் மனத்தே கோயில் கொண்ட கோவலனை -என்று முடிவிலும் அருளிச் செய்கையாலே
இந்த திரு நாமத்தாலே அந்த பிரபந்த ப்ரவக்தா என்னுமதுவும் ஸூசிதம் –
அதுக்கும் தனியன் இதுவே இ றே –
அநந்தன் பாலும் கருடன் பாலும் ஐது நொய்தாக வைத்து -ஓர் அளவு ஆசை வைத்து -என் மனம் தன்னுள்ளே வந்து
வைகி வாழச் செய்தாய் எம்பிரான் -என்னும்படி
இவர் திரு உள்ளத்திலே அத்ய அபிநிவிஷ்டனாய் இருக்கும் ஆய்த்து –
விஷ்ணு சித்தம் -விஷ்ணு நாவ்ய பதேஷ்டவ்யராய் -இருக்கிற படி -ஏகாங்கி -எல்லாம் விஷ்ணுவை வைத்தே க்ராமம் குலம் எல்லாம் –
நின் கோயிலில் வாழும் வைட்டணவன் -என்றார் இ றே
அவனும் வைஷ்ணவ சம்பந்தத்தை அபேஷித்து கைப் பற்றினான் –

————————————————————————————————————————–
தம் விஷ்ணு சித்தம் நமாமி –
அந்த விஷ்ணு சித்தரை -கிழி யறுத்தான் பாதங்கள் யாமுடைய பற்று -என்னும்படி
சேவிக்கிறேன் என்கிறது -நமஸ்காரமும் சேவையும் பர்யாயம் –
ஓம் நமோ விஷ்ணவே -என்னுமது விஷ்ணு சித்த விஷயத்திலே யாய்த்து –
விசேஷஞ்ஞர்க்கு பகவத் விஷயத்திலே அரை வயிறாய் -இங்கே இ றே எல்லாம்
பூரணமாவது -நம்பி விட்டு சித்தர் இ றே-ததீய விஷயத்திலே தான் பூர்ணம்

——————————————————————————————————————————–
இத்தால்
பிரதம பிரபந்த அனுசந்தான தசையில்
தத் வக்தாவான ஆழ்வாரை -தம் பூர்வம் அபிவாதயேத் -என்று பிரதமம் திருவடி
தொழும் படியை சொல்லிற்று ஆய்த்து

————————————————————————————–

இரண்டாம் தனியன் -மின்னார் தட மதிள் இத்யாதி –
அவதாரிகை –
இதில் ஸ்ரீ வில்லி புத்தூர் பட்டர்பிரானான பெரியாழ்வார் அவதரண ஸ்தலத்தை அனுசந்திப்பார்
திருவடிகளைத் தொழுகையால் உண்டான ப்ரீதியையும்
அவர் செயலைச் சொல்லுகையால் உண்டான விரோதி நிவர்த்தியாதிகளில் த்ருப்தியையும்
மனசோடே சொல்லி உலாவுகிறதாய் இருக்கிறது –
——————————————————————————————————-
ஸ்ரீ பாண்டிய பட்டர் அருளிச் செய்த தனியன்

மின்னார் தட மதிள் சூழ் வில்லிபுத்தூர் என்று ஒரு கால்
சொன்னார் கழல் கமலம் சூடினோம் -முன்னாள்
கிழி யறுத்தான் என்று உரைத்தோம் கீழ்மையினில் சேரும்
வழி யறுத்தோம் நெஞ்சமே வந்து-

மின் -மின்னுதல் -மணிகளால் ஒளி விடுதல்
ஆர் -நிறைந்த அதிகமான
தடம் -அகலப்பரப்பும் உயர்ந்து ஓங்குகையும் உள்ள
மதிள் -திரு மதிளாலே
சூழ் -வளைக்கப்பட்ட
வில்லி புத்தூர் என்று -ஸ்ரீ வில்லி புத்தூர் என்று
ஒரு கால் சொன்னார் -ஒரு தரம் உச்சரிதவருடைய
கழல் கமலம் -திருவடித் தாமரைகளை
சூடினோம் -விசேஷ புஷ்பமாக முடித்தோம்
முன்னாள் -புருஷார்த்தம் வெளியாக காலத்தில்
கிழி -பொருள் முடிப்பை
அறுத்தான் என்று -அறுத்து வெளி இட்டவர் என்று
உரைத்தோம் -சொல்லப் பெற்றோம்
ஆகையால்
கீழ்மை -நரகத்தில்
இனி -இனிமேல்
சேரும் -முன் போல் செல்லுகிற
வழி -மார்க்கத்தை
அறுத்தோம் -அறப் பண்ணினோம்
நெஞ்சே -மனசே
வந்து -சம்ஸார ரஹீதராய் வந்து
——————————————————————————————————-
வியாக்யானம்

மின்னார் தட மதிள் சூழ் –
தேஜ ப்ரசுரமான பெரிய மதிள்களால் சூழப் பட்ட வில்லி புத்தூர் -இத்தால்
செம்பொன் ஏய்ந்த மதிளாய் இருக்கை –
பிரதி கூலருக்கு கிட்ட ஒண்ணாத படியாய் -அனுகூலருக்கு கண்டு வாழும் படியாய் இருக்கை
கல் மதிள் போல் அத்தலைக்கு அரணாய் -மங்களா சாசன பரரான பெரியாழ்வார் இருக்குமூரில் மதிள் இ றே –
ஏவம்விதமான மதிளாலே சூழப்பட்ட-காவலிட்ட பாசுரங்கள் அருளிய இவர் வாழும் தேசம் அன்றோ
—————————————————————————————————–
வில்லிபுத்தூர் என்று ஒருகால் சொன்னார் கழல் கமலம் சூடினோம் –
ஒருகால் ஆகிலும் ஸ்ரீ வில்லிபுத்தூரை உச்சரித்த ஸ்ரீ வைஷ்ணவர்கள் உடைய ஸ்ரீ பாத கமலங்களை
பைம் கமலத் தண் தெரியலாக -தலையிலே சூடினோம் –
வார்த்தா மாலை -சம்சாரிகள் குற்றம் பார்க்கக் கூடாது -நம்மால் மாற்ற முடியாதே
முமுஷுக்கள் குற்றம் பார்க்கக் கூடாது -செல்வாக்கு உள்ளவர் –
அருளிச் செயல்களை சொல்வதே கடமை –
வேஷத்தில் ஸ்ரீ வைஷ்ணவர் ஆக இருந்தாலும் -மதிக்க வேண்டும் -நாளாக நாளாக நல்ல பாகவதனாக மாறலாம்
-அபசாரம் பண்ணக் கூடாது -தோஷம் பார்க்கக் கூடாது -என்றவாறு
கோவிந்தன் தன் அடியார்களாகி எண் திசைக்கும் விளக்காகி நிற்பார் இணை யடி என் தலை மேலவே –
என்று இ றே ஆழ்வாரும் அருளிச் செய்தது –
ஸ்ரீ வில்லிபுத்தூர் தான் வட பெரும் கோயில் உடையானுக்கும் ஆழ்வாருக்கும் ஆண்டாளுக்கும் நிரூபகமான தேசமாய்த்து –
வில்லிபுத்தூர் உறைவான் –
வில்லிபுத்தூர் பட்டர் பிரான் –
அன்ன வயல் புதுவை ஆண்டாள் –
கோதை பிறந்தவூர் -வில்லிபுத்தூர் -என்னக் கடவது இ றே
பிரணவம் போலே மூவரும் கூடலாய் இருக்கை
பெருமாள் ஆண்டாள் பெரிய திருவடி -அணி புதுவை பிரணவமே சேவை அங்கு –
இப்படி உத்தேச்யமான ஊரை ஒருகால் அனுசந்திப்பார் எப்போதும் உத்தேச்யர் ஆகையாலே
அவர்கள் ஸ்ரீ பாதங்கள் சிரோ பூஷணமாக தார்யம் என்கிறது –
ஊரைச் சொன்னாய் -அவன் கொண்டாடுவான் பிடித்தாரை நாமும் பிடிக்க வேண்டுமே –
அரசு அமர்ந்தான் அடி சூடும் அரசு -என்னுமா போலே –
————————————————————————————————-

புருஷார்த்தம் சொல்லி மேலே தடங்கல் விரோதிகள் போனவற்றை அருளுகிறார் -கிடைத்த ஆசையை முதலில் சொல்லி மகிழ்வோமே –
பின்னை விரோதிகள் செய்தது என் என்னில் –
முன்னாள் கிழி யறுத்தான் என்று உரைத்தோம் கீழ்மையினில் சேரும் வழி யறுத்தோம் –
முன்னாள் கிழி யறுக்கை யாவது –
முற்காலத்திலே பாண்டியன் வித்யா சுல்கமாக கட்டின த்ரவ்ய கிழியை அங்கே  சென்று
வேதாந்தார்த்த முகேன -விஷ்ணுவே பரதத்வம் என்று விஷ்ணு சித்தரான தாம் வித்வஜ்
ஜனங்களை வென்று த்ரவ்யக் கிழியை யறுத்த ஆழ்வார் உடைய இந்த அத்யத்புத கர்மத்தை அனுசந்தித்தோம்
அத்தாலே
கீழ்மையினில் சேரும் வழி யறுத்தோம் -சிறந்த சேஷ்டிதங்களை அனுசந்திக்க நமது வினைகள் போம் –

ஜந்ம கர்ம ச மே திவ்யம் ஏவம் யோ வேத்தி -த்யக்த்வா தேஹம் -புநர்ஜன்ம நேதி
மாமேதி சோர்ஜுந -என்று-
நம்முடன் பரிமாற நம்மைப் போலே இருக்க -பெரியவன் கருணையால் வந்தவன் என்று நினைக்காமல் –
யோ வேத்தி தத்வதாக -உண்மையாக -அறிந்து -அவதார ரகசியம் வந்தால் அதுவே கடைசி ஜன்மம் என்றவாறு –
புருஷோத்தமன் வித்யையாலும் -அவன் புருஷோத்தமன் என்கிற ஞானம் -இது போலே -கிட்டும்-
இது இது உது –உன் செய்கை நைவிக்கும் –
பக்தி பிரபத்தி -சக்தி இருந்தாலும் விளம்பம் பொறுக்காமல் பிரபத்தி என்றால் –
அவதார ரகசியம் புருஷோத்தமன் ஞானம் அங்கமாக கொண்டு பக்தி பண்ணினால் மோஷம் அந்த ஜன்மம் –
பக்தியில் பிராப்தி இல்லையே -ஸ்வா தந்த்ர்யம் வரும்
ஸ்வரூப விரோதம் அபிராப்தம் என்பதால் பக்தியை விட்டார்கள் பூர்வர்கள் –
கிருஷ்ண விஷயத்தில் ஜன்ம கர்மங்கள் ஜன்ம சம்சார பந்தத்தை அறுக்குமா போலே
யாய்த்து விஷ்ணு சித்தர் ஜன்ம கர்மங்களும் –
இங்கும் ஸ்ரீ வில்லி புத்தூர் ஜன்மமும் கிழி யறுக்கை கர்மமுமாய் இருக்கும் –
கீழ்மையினில் சேரும் வழி யறுக்கை யாவது -பகாசுரன் வாயைக் கிளித்த சேஷ்டிதம் அவனது

நிஹீன க்ர்த்யத்தாலே ப்ராபிக்கும் ப்ரதிபந்தகமான மார்க்கத்தை சேதித்தோம் –
புற நெறி களை கட்டு -அவைதிக மார்க்கத்தை அடைகை பாப பலம் இ றே –
மெய்ம்மை பெரு வார்த்தை விட்டு சித்தர் கேட்டு இருப்பர் -என்று இவர் தாம் சந் மார்க்க வர்த்திகள் இ றே
சமரச சன்மார்க்க வாதி -வேத மார்க்கம் -சத் மார்க்கம் -பரம வைதிகர்
அன்றிக்கே
கீழ்மையினில் சேரும் வழி -என்று
அத பதநத்திலே ப்ராப்தமான மார்க்கம் என்று அர்ச்சிராதி மார்க்கத்துக்கு கீழாய்
புநராவர்த்தி லஷண ஹேதுவான தூமாதி மார்க்க த்ரயத்தையும் நிரோதித்தோம் -தூமாதி மார்க்கம் -சந்திர கதி -நரக பித்ரு லோக மார்க்க்கம் வேற –
——————————————————————————
நெஞ்சமே வந்து
நெறி நின்ற நெஞ்சாய் -நீ அநுகூலிக்கை யாலே இந்த லாபத்தை லபித்தோம்
அந்நாள் நீ தந்த ஆக்கையின் வழி உழலாமல் மனஸ் ஆத்மாவழி போக வேண்டுமே —
வந்து –
இவ்வளவும் வந்து –
ஆழ்வார் அளவும் வந்து -வில்லி புத்தூர் என்று ஒரு கால் சொன்னார் கழல் கமலம் சூடினோம்
வெகுதூரம் பாகவத பிரபாவம் சொல்லிய நெஞ்சு என்றவாறு –

———————————————————————————————–

கீழ்மையினில் சேரும் வழி யறுத்தோம்

இதுவன்றோ நீ அநுகூலித்ததால் பெற்ற  பேறு -நீ என் வழி வருகையாலே
இவை எல்லாம் பெற்றோம் -இஷ்ட ப்ராப்தியோபாதி அநிஷ்ட நிவாரணமும் பலம் இறே
நெஞ்சமே வந்து
நெஞ்சமே நல்லை நல்லை உன்னைப் பெற்றால் என் செய்யோம் இனி என்ன குறைவினம் –
என்றால் போலே பெற்ற பேற்றைப் பேசி நெஞ்சோடு ஹர்ஷிக்கும் படியைச் சொல்கிறது
வில்லி புத்தூர் என்று ஒரு கால் சொன்னார் என்றது –
வண்டு இன்னிசைக்கும் வில்லி புத்தூர் -என்றும் –
மென்னடை யன்னம் பரந்து விளையாடும் வில்லி புத்தூர் -என்றும் –
பகவத் விஷயத்திலே தகப்பனாரும் மகளாரும் ஒரு கால் சொன்னால் போலே
பாகவத விஷயமாக ஒரு கால் சொன்னார் -என்றபடி-பாகவத பிரபாவம் பகவத் பிரபாவம் விட பெரிதானதே –
சம்பந்த அநுசந்தானம் ஸக்ர்த் என்றபடி –
முதல் தடவை -சொல்வது சம்பந்தம் வெளிப்படுத்த
மீண்டும் சொல்வது ஆனந்தத்துக்கு போக்குவீடாக –

————————————

ஸ்ரீ பாண்டிய பட்டர் அருளிச் செய்த தனியன்

பாண்டியன் கொண்டாட -அவதாரிகை –
இதில் பிரபந்த வக்தவான பெரியாழ்வார் திருவடிகளில் உபாய ச்வீகாரத்தை சொல்கிறது

பாண்டியன் கொண்டாட பட்டர்பிரான் வந்தான் என்று
ஈண்டிய சங்கம் எடுத்தூத -வேண்டிய
வேதங்களோதி விரைந்து கிழி யறுத்தான்
பாதங்கள் யாமுடைய பற்று –

பாண்டியன் -ஸ்ரீ வல்லப தேவன் என்கிற பாண்டிய ராஜன்
கொண்டாட -மேன்மேல் ஏத்த
பட்டர்பிரான் -ஸ்ரீ வைஷ்ணவர்களுக்கு தலைவன்
வந்தான் என்று -எழுந்து அருளினான் என்று
ஈண்டிய -கூடின அநேகமான
சங்கம் எடுத்து -சங்குகளைக் கொண்டு
ஊத -அநேகர் சப்திக்க
வேண்டிய -அக்காலத்துக்கு ஆவஸ்யகமாகிய
வேதங்கள் -வேதார்தங்களை
ஓதி -தெரியச் சொல்லி
விரைந்து-தாமசியாமல்
கிழி -வித்யா சுல்கமாகிய பொருள் முடிப்பை
யறுத்தான் -அறுத்தவனுடைய
பாதங்கள் -திருவடிகளே
யாமுடைய -நாங்கள் ஆஸ்ரயமாக உடைய
பற்று -ஆதாரம் –
————————————————————-
வியாக்யானம் –
பாண்டியன் கொண்டாட –
தென்னன் கொண்டாடும் போலே -நமக்கு பரதத்வ நிர்ணயம் பண்ணித் தரும்படி
பட்டர்பிரான் வந்தான் என்று பாண்டியனான ஸ்ரீ வல்லப தேவன் சொல்லிக் கொண்டாட -அத்தசையிலே –
—————————————————————–
ஈண்டிய சங்கம் எடுத்து ஓத –
திரண்டு இருக்கிற வித்வத் சங்கமானது ஓரோர் பிரதேசங்களிலே ஓதிக் கிடக்கிற
ப்ரசம்சா பர வாக்யங்களை எடுத்து -புகழ்ச்சி தோன்ற மேல் எழுந்த வாறு –ப்ரஹ்ம ருத்ராதிகளை போரப் பொலிய சொல்லி
உபன்யசிக்க என்னுதல்
அன்றிக்கே
ஈண்டிய சங்க மடுத்து ஓத என்று-
ஜய சங்கங்கள் பலவற்றையும் வாயிலே மடுத்தூத என்னுதல் –
பூம் கொள் திரு முகத்து மடுத்தூதிய சங்கொலி -என்னக் கடவது இ றே
எடுத்தூத -என்ற போது
சங்கத்தை எடுத்து வாயிலே ஊதி என்றபடி –
அடுத்தூத -என்ற போது
கிட்டி ஊத என்றபடி –
அதிஷேபித்த வித்வான்கள் வாய் அடைக்கும்படி –
———————————————————-
வேண்டிய வேதங்கள் ஓதி –
சர்வே வேதா யத் பதமாம நந்தி –
வேதைஸ் ச சர்வை ரஹ மேவ வேத்ய -என்கிறபடி-அந்தர்யாமி -அனைவரும் சரீரம் தானே –
சாஸ்திரம் தானே பிரமாணம் -பர ப்ரஹ்மம் ஒன்றே பெயர் -என்ன -சரீர ஆத்ம பாவத்தாலே ஓன்று
அங்கி அங்கம் -பிரகாரி பிரகார பாவம் –
வேதங்கள் எல்லாவற்றாலும் ஆராதன பிரகாரத்தையும் ஆராய்த வஸ்துவையும்
சொல்லுகிறது என்று அறுதி இட்டு -பகவத் பரத்வத்தை சாதித்து -இனி தாழுகைக்கு
ஹேது என்று திருவடிகளில் தாழ்ந்த கிழியை
தானே தாழ்ந்ததே
விரைந்து -கைங்கர்யம் செய்ய ஆர்த்தி மிக்கு
த்வரித்து அறுத்தவருடைய –
த்ரவ்ய க்ரந்தியை யறுத்தவருடைய
—————————————————————
பாதங்கள்
கிழி யறுத்த பட்டர்பிரான் பாதங்கள்
—————————————————————
யாமுடைய பற்று –
பட்டர்பிரான் அடியேன் -என்னும்படி அவருக்கு சேஷ பூதராய் இருக்கிற நம்முடைய ரஷை
தகையான் சரணம் தமர்கட்கோர் பற்று -என்கிற பொதுவானவன் உடைய திருவடிகள் அன்று
அவனைப் பல்லாண்டு என்று காப்பிடும் பான்மையன் தாள்யாமுடைய பற்று
நம்முடைய அரண் -புகல் -உபாயம் -சரண்யம் -என்றபடி
யாமுடைய பற்று –
பற்றற்ற நம்முடைய பற்று -மற்றவற்றில் பற்றை விட்டு பெரியாழ்வாரை பற்ற என்றபடி –
பற்றிலார் பற்ற நின்றான் -என்னக் கடவது இ றே

—————————————————————————-

அவதாரிகை –

நம்பிள்ளை நியமனப்படி முதலில் 24000 வியாக்யானம் செய்து அருளி –
வேதத்துக்கு ஓம் -போலே திருப்பல்லாண்டுக்கு செய்து அருளினார் —

வக்த்ரு வைலஷண்யம் /பிரபந்தவைலஷண்யம் /பிரதிபாத்ய வைலஷண்யம்
பதிம் விஸ்வஸ் யாத்மேஸ்வரம் -என்றும்– -சர்வ பதி–என்னாமல் சர்வ ஸ்வாமி -பதிம் விச்வச்ய -பதித்வம் வேற ஸ்வாமித்வம் வேற –
தமீஸ் வராணாம் பரமம் மகேஸ்வரம் -என்றும்
சர்வ ஸ்வாமியாகவும் -சர்வ நியந்தாவாகவும் -சர்வேஸ்வரன் ஸ்வரூபத்தை நிர்ணயித்து
-சேதன ஸ்வரூபத்தை
யஸ்ய அஸ்மி ந தம் அந்தரேமி-தாண்டி போக மாட்டேன்
பரனுக்கே உரியவனாய் -பாரார்த்த்யம்
பரவா நஸ்மி என்றும் –
தாஸ பூதாஸ் ஸ்வதஸ் சர்வே -என்றும் நிரூபித்து
இந்த ஸ்வரூப அநுரூபமான ஜ்ஞானமும்
ஜ்ஞான அநுரூபமான வ்ருத்தியும் -ப்ராப்தமாய் இருக்க-
கற்க கசடற -நிற்க அதற்குத் தக -ஞானம் வந்து அதற்குத் தக்க கைங்கர்யம் பிரார்த்தித்து செய்ய வேண்டுமே

அய பிண்டதுக்கு -பழுக்க காய்ச்சின இரும்புக்கு -அக்நி சம்சர்க்கத்தால் வந்த தாதாம்யம் போலே சேதனர்
அசித் ப்ரத்யா சத்தியாலே -தேவோஹம் மனுஷ்யோஹம் -என்று அஹங்கரித்து
புத்ர மித்ராதிகள் பக்கலிலே மமதா புத்தியைப் பண்ணி`
இப்படி ப்ரவாஹ ரூபேண அஹங்கார மமகாரங்களாலே சர்வேஸ்வர கதமான
ச்வாமித்வ நியந்த்ருத்வங்களை தங்கள் பக்கலிலே அத்யவசித்து
ச்வத ப்ராப்தமான பாரதந்த்ர்யத்தில் விமுகராய் -அத ஏவ சப்தாதி விஷயங்களில் ப்ரவணராய்
அத்தாலே வந்த ராக த்வேஷாதிகளாலே அபிபூதராய் படுகிற துக்க பரம்பரைகளை அனுசந்தித்து
எல்லா ஜன்மங்களுக்கும் பொது சேஷத்வம் ஞாத்ருத்வம் -என்பதை மறந்து -யானும் தானாய் ஒழிந்தான் -அன்றோ
கர்மாதீனமாய் கிடைத்த சரீரம் நான் என்று நினைத்து இயற்கையான பாரதந்த்ர்யம் மறந்து –
ஆத்மாவுக்கு பிடித்தது செய்யப் போனால் விருப்பு வெறுப்பு வாராதே -சரீரத்துக்கு தானே ராக த்வேஷங்கள் வருமே –
நம்மை திருத்துவதற்காக நிருபாதிக சேஷியான சர்வேஸ்வரன் சாசநாஸ் சாஸ்திரம் -என்கிறபடியே
தத்வ ஹிதங்களை அறிந்து நல்வழி போகைக்கு உடலாக சாஸ்த்ரத்தை
ப்ரகாசிப்பித்து அருளினான்-

ஹர்த்துந்தமஸ் சதஸதீச விவேக்தும் ஈசோ மானம் ப்ரதீப மிவ காருணி கோ ததாதி –
என்னக் கடவது இ றே–நீர்மையினால் அருளிச் செய்தான்-
இந்த சாஸ்திர ப்ரதானமும் வாஸனா தூஷிதம் ஆகையாலே அகிஞ்சித்கரமாக
ஓலைப் புறத்தில் செல்ல– தேசத்திலே எடுத்து விடும்-கப்பம் வசூலிக்க – ராஜாக்களைப் போலே
ஜன்மாந்தரம் -யா புத்தி -தாமேவ பஜதே ஜந்து -உபதேசம் பண்ணுவது வீண் -இயற்க்கை மாறாதவன் –
மண் மிசை யோனிகள் தோறும் பிறந்தான் -மானிடர் காண வில்லை
ராம கிருஷ்ண ரூபேண வந்து அவதரித்து -சாசநாச பிதுர் வசன நிர்தேசாத் பரத்வாஜசஸ்ய சாசநாத் என்று
பித்ரு வசன பரிபாலனாதிகளை ஆசரித்து அருளியும்
இளையபெருமாளை யிடுவித்து -வகுத்த விஷயத்தில் சேஷத்வ வ்ருத்தியே இவ்வாத்மாவுக்கு ஸ்வரூபம்
என்னும் இடத்தை பிரகாசிபித்து அருளியும்
ராஜ்யஞ்ச அஹஞ்ச ராமஸ்ய -என்று கொண்டு இவ்வ்ருத்திக்கு அடியான-பெருமான் பிரதானம் —
பாரதந்த்ர்யத்தை ஸ்ரீ பரத ஆழ்வானை இட்டு பிரகாசிப்பித்தது அருளியும்
இப்பாரதந்த்ர்ய காஷ்டையை -கச்சதா மாதுல  குலம் -பரதேன —நீதா -என்று கொண்டு
ஸ்ரீ சத்ருகன ஆழ்வானைக் கொண்டு பிரகாசிபித்து அருளியும்
கிருஷ்ணனாய் வந்து அவதரித்து அருளி தூத்ய சாரத்யங்களை ஆசரித்து அருளியும்
யத்ய தாசரதி ஸ்ரேஷ்ட -என்று ஸ்ரேஷ்ட சமாசாரம் கர்த்தவ்யம் என்று உபதேசித்து அருளியும்
இப்படி பஹூ பிரகாரத்தாலே ஆத்மாக்களுடைய பாரதந்த்ர்யத்தை பிரகாசிப்பித்தது
அருளின இடத்திலும் –
பெரியவன் தாழ நின்று ஆசரித்த இம் மஹா குணத்திலே அவஜா நந்தி மாம் மூடா –
என்கிறபடியே அநீச்வரத்வம் ஆகிற தோஷத்தை ஆவிஷ்கரித்து கால் கடை கொள்ளுகையாலே
அவையும் கார்யகரம் ஆய்த்து இல்லை –

இனி நாம் பார்வை வைத்து ம்ர்கம் பிடிப்பாரைப் போலே சஜாதீய முகத்தாலே சேதனரை
வசீகரிக்க வேண்டும்
என்று பார்த்தருளி பெரியாழ்வாரை அவதரிப்பித்து அருளினான்
இவ்வாழ்வார் சஹஜ தாஸ்யத்தை உடையவர் ஆகையாலே-ஏழாட்காலும் பழிப்பிலோம் – பகவத் விஷயத்திலே
கிஞ்சித் கரித்து
கால ஷேபம் பண்ண வேண்டும் என்று பார்த்தருளி -அதுசெய்யும் இடத்தில்
அவன் உகந்தவை யே கர்த்தவ்யம் -என்று அனுசந்தித்து அவதாரங்களை ஆராய்ந்த இடத்தில்
கம்சனுக்கு பணி செய்து போந்த மாலாகாரர் க்ரஹத்திலே எழுந்தருளி பூவை இரந்து
அவன் தான்
ப்ரசாத பரமௌநாதௌ மம கேஹ முபாகதௌ
தன்யோஹம் அரச்ச யிஷ்யாம் ஈத்யாஹ மால்யோப ஜீவன -என்று
உகந்து சூட்டச் சூடின படியை அனுசந்திகையாலே -இவ்விஷயத்துக்கு பூ இடுகை ஒழிய
வேறு கர்த்தவ்யம் இல்லை நமக்கு என்று திருநந்தவனம் செய்கையிலே உத்யோகித்தார் ஒருவர் இ றே
ராமாவதாரம் -சுக்ரீவாதிகள் கிஞ்சித்கரித்து ஸ்வார்த்தம்
இளைய பெருமாள் வராதே தடுக்கும் பொழுது தாமே பின் தொடருகையாலும்
வாமன -இரந்த பொழுது கொடுத்தான் -ஔதார்யம் பெற்று போகையாலும் அங்கும் ச்வார்த்ததா
இங்கு அவன் இரக்க தான் உகந்து பூ இட்டான் பரார்த்த கைங்கர்யம் ஏற்றம் இது இ றே

இன்னமும் மற்றைய ஆழ்வார்களைக் காட்டில் இவருக்கு நெடு வாசி உண்டு
அவர்கள் தம் தாமுடைய சமர்த்திகளை எம்பெருமானாலே பெற நினைத்து இருப்பார்கள்
இவர் தம்மை அழிய மாறி வரும் பகவத் ச்மர்த்தியையே தமக்கு புருஷார்த்தமாக
நினைத்து இருப்பர் –
போகத்தில் தட்டு மாறும் சீலம் காட்கரையில் கரை புரளும் -ஸ்வரூபம் அழிந்தாலும் அவன் திரு உள்ளப்படி –
அவர்கள் ஈஸ்வரனை கடகாக பற்றி தம் தாமுடைய பய நிவ்ர்த்தியை பண்ணா நிற்பர்கள்
இவர் தாம் கடகராய்  நின்று -அவனுக்கு என் வருகிறதோ -என்று பயப்பட்டு அந்த
பய நிவ்ர்த்தியில் யத்னம் பண்ணா நிற்பர்-
பல்லாண்டு பாடுதல் காதா சித்தம் மற்றவர்களுக்கு மங்களா சாசன உத்சவங்கள் சில நாள் உண்டு
இவருக்கு இது நித்யம் -அரையர் திருக்கைத்தல சேவை யில் எழுந்து அருளி திருப்பல்லாண்டு அருளுவார் –
மற்ற ஆழ்வார்கள் -கலக்கம் ஆழம் இவருக்கு மேடு போலே -அதுக்கும் கீழே பொங்கும் பரிவு இவருக்கு –

இப்படி மற்றை ஆழ்வார்களைக் காட்டில் இவருக்கு உண்டான நெடு வாசி போலே
மற்றப் பிரபந்தங்களில் காட்டில் திருப் பல்லாண்டுக்கு நெடு வாசி உண்டு –
வேதம் என்ன -தத் உப ப்ரஹ்மணம் என்ன -இதிஹாச புராணங்கள் என்ன –
இவை போலே அதிக்ர்த அதிகாரமாய் இராது-இது பொது மறை –
சர்வ அதிகாரமான திருவாய்மொழியில் உண்டான அருமையும் இதுக்கு இல்லை–குழப்பம் இல்லை என்றவாறு –
அரி அயன் அரன் என்னும் இவரை ஒன்ற நும் மனத்து வைத்து -என்றும்
முனியே நான்முகனே முக்கண் அப்பா -என்றும் உபக்ரமம் -1-3-7-தொடங்கி உப சம்ஹாரத் தளவும்-10-10-1-
செல்ல த்ரிமூர்த்தி சாம்யத்தை அருளிச் செய்கையாலே-உள் அர்த்தம் அறிய அருமை உண்டே இதில் –
ஜகதாதிஜா –அணைவது அரவணை மேல் — இணைவனாம் —
மத்யே விரிஞ்சி கிரீசம் ப்ரதம அவதாரம் -என்று ரகு குல சஜாதீயனாகவும் யது குல
சஜாதீயனாகவும் அவதரித்தாப் போலே ப்ரஹ்ம ருத்ரர்கள் நடுவில் வந்து அவதரிக்கையாலே
வந்த சாம்யம் என்று நிர்வஹிக்க வேண்டும் என்ற அருமை யாதல் –
ஐ ஆல் க்கு -பெருமானை –பெருமானால் -பெருமானுக்கு -சொல்லி பெருமானாய்-நீராய் பிரதம விபக்தி
சரீராத்மா பாவம் உண்டே -பிரிந்து ஸ்திதி இல்லை –ப்ருதக் ஸ்திதி உபலப்தி இல்லையே –
மட்குடம் -தங்கச் சங்கிலி போலே -காரண கார்ய பாவம் முதல் வேற்றுமையில் படிக்கலாம் -அதுவாகவே நிரந்தி இருப்பதால் –
வஸ்து வேற தானே -ஒரே வேற்றுமையிலே படித்தாலும் –
வேத நான்காய் –பிரதிபாத்ய பிரதிபாதிக சம்பந்தம் -வேத நான்கால் சொல்லப் பட்டவன் -என்றபடி –
வேத நான்கையும் கொடுத்த படியாலும் –
சமான அதிகரணம் -ஆஸ்ரயம் -இரண்டும் ஒன்றில் இருப்பதால்
பின்ன பிரவ்ருத்தி நிவ்ருத்தி -ஒரே பொருளில் –
ப்ரஹ்மத்துக்கும் அடியேனுக்கும் ஆஸ்ரயம் ப்ரஹ்மமே -சமான அதிகரணம் –
ஒரே பவனத்தில் உள்ளவர் போலே -தத்வங்கள் வேற –
வையதிகரண்யம் -இதற்கு எதிர்
நீராய் –அயனாய் -அனைத்துக்கும் ஆதாரமாய் ப்ரஹ்மம் என்றவாறு -சமான அதிகரணம் -இவை ஒரே தத்வம் இல்லையே –
நீராய் நிலனாய் -என்று தொடங்கி -சிவனாய் அயனாய் -என்று சேதன அசேதன வாசி
சப்தங்களோடு சமாநாதி கரிக்கையாலே சாமாநாதி கரண்யத்துக்கு நிபந்தனம் ஈச்வரனோடு
சேதன அசேதனங்களுக்கு உண்டான -விட்டுப் பிரிந்து ஸ்வ தந்தரமாக தனித்து இருப்பு இல்லையே –
ப்ரதக் ஸ்திதி யுபலப்த்தி இல்லாத சம்பந்தம் என்றே
நிர்வஹிக்க வேண்டும் என்னும் அருமை யாதல் இல்லை -இப்பிரபந்தத்துக்கு

இன்னமும் மகாபாரதம் போலே பெரும் பரப்பாய் -இன்னது சொல்லிற்று -என்று நிர்ணயிக்க
ஒண்ணாது இருக்கும் குறையும் இன்றிக்கே-கங்கா காங்கேயன் அசத் கீர்த்தனம் செய்த எச்சில் வாய்-போல் இல்லாமல்
அரையர் -வாயில் சாளக்ராமம் ஐதிகம் –ஈரச் சொல்லில் அவனுக்கு ஊற்றம் –
பிரணவம் போலே சப்தம் அத்யல்பமாய் -சகல வேதார்தமும் அதுக்கு உள்ளே காண வேண்டி
அது தெரியாதே தேட வேண்டி வரும் -அநதிவிச்தரம்-அத்யல்பம் -என்றவாறு -அந்த குறையும் இன்றிக்கே
பன்னிரண்டு பாட்டாய் -ஐஸ்வர்ய கைவல்யங்களை நீக்கி உத்தம புருஷார்த்தமான
பகவத் கைங்கர்யத்தை ஸூக்ரஹமாக பிரதிபாதிக்கையாலே இதுக்கு நெடு வாசி உண்டு –
இன்னமும் இப்பிரபந்தம் தன்னை அதிகரித்தவன் கையில் பரத்வத்தை கைப்படுத்த
வல்ல சக்தியை உடைத்தாகையாலே வந்த ஏற்றமும் உண்டு-நிரதிசய பலபிரதான சாமர்த்தியம் உண்டே –
பரமாத்மனை சூழ்ந்து இருந்து ஏத்துவர் பல்லாண்டு -என்று இ றே இதுக்கு பலம்
இப்பிரபந்தம் அவதரித்தபடி என் என்னில் –

ஸ்ரீ வல்லப தேவன் என்கிற ராஜா தார்மிகன் ஆகையாலே -தர்மோ ரஷத ரஷகம் -வைதிக சிந்தை கொண்டவன் –புரோகிதரான
செல்வநம்பியை -புருஷார்த்த நிர்ணய பூர்வகமாக அத்ர்ஷ்ட ஸித்திக்கு விரகு என் -என்ன
தரமஜ்ஞ்சமய பிரமாணம் என்கிறபடியே -சொல்லும் அவிடு சுருதியும் -சாஸ்திரம் வைதிகர் பின் செல்லுமே –
-வித்வான்களை திரட்டி வேதார்த்த நிர்ணயத்தை பண்ணி
அவ்வழியாலே புருஷார்த்தத்தை பெற வேணும் -என்று சொல்ல -அவனும் அப்படியே
பஹூ த்ரவ்யத்தை வித்யா சுல்கமாக கட்டி வித்வாக்களை ஆஹ்வானம் பண்ணி செல்லுகிற அளவிலே
வட பெரும் கோயில் உடையான் ஆழ்வாரை விடுவித்து லோகத்திலே வேத தாத்பர்யத்தை
பிரகாசிப்பிக்கைகாக -நீர் போய் கிழியை அறுத்து கொண்டு வாரும் -என்று அருளிச் செய்ய –
அது வித்யா சுல்கமாக நிர்மித்தது ஓன்று அன்றோ
கையிலே கொட்டுத் தழும்பைக் காட்டி கிழியை அறுக்கலாமோ -என்ன
அது உமக்கு பரமோ -நாம் அன்றோ வேதார்த்த பிரதிபாதனத்துக்கு கடவோம் -என்று ஆழ்வாரை
நிர்பந்தித்து அருள -ஆழ்வரும் பாண்டிய வித்வத்  கோஷ்டியிலே எழுந்து அருளின அளவிலே

செல்வ நம்பியும் ராஜாவும் அப்யுத்தாந  ப்ரணாம பூர்வகமாக பஹூமானம் பண்ண –
அத்தைக் கண்ட வித்வான்கள் ராஜாவை அதிஷேபிக்க -அவ்வளவிலே செல்வ நம்பி
ஆழ்வாரை தெண்டன் இட்டு
வேதாதந்த தாத்பர்யமான புருஷார்த்தத்தை அருளிச் செய்யலாகாதோ என்ன -ஆழ்வாரும்
தத் சர்வம் தர்ம வீர்யேண யதாவத் சம்ப்ரபச்யதி -என்று ஸ்ரீ வால்மீகி பகவான் சர்வ அர்த்தங்களையும்
சாஷாத் கரித்தால் போலேயும் -ஸ்ரீ பாஞ்ச ஜன்ய ஸ்பர்ச்தத்தாலே த்ருவன்
சர்வஞ்ஞனாப் போலேயும் -பகவத் ப்ரசாதத்தாலே சகல வேதார்த்த அர்த்தங்களையும்
சாஷாத் கரித்து வேதாந்த தாத்பர்யமான அர்த்தத்தை பிரதிபாதித்து அருள
சமஸ்த சப்த மூலமான அகாரத்துக்கு சர்வ ஸ்மாத் பரன் சர்வ காரணன் சர்வாதிகன் மோஷ ப்ரதன்-என்பதே வேதாந்த்தார்த்த தாத்பர்யம்
மாதவன் பேர் சொல்வதே ஒத்தின் சுருக்கு -தேறிய பொருள் –
அதிஷேபித்தவித்வான்களோடு அனுவர்த்தித்த ராஜாவோடு வாசி யற சர்வரும் விஸ்மிதராய் -அநந்தரம்
இவரை யானையிலே ஏற்றி -ராஜா சபரிகரனாய் சேவித்துக் கொண்டு -நகரி வலம் வருகிற மகா
உத்சவத்தை காண்கைக்காக -புத்ரர்களை ப்ரஹ்மரதம் -தோளுக்கு இனியானில் -பண்ணும் சமயத்தில் மாதா பிதாக்கள்
காண ஆதரித்து வருமா போலே -பிராட்டியோடே கூட சபரிகரனாய் கொண்டு -ஈஸ்வரன்
சந்நிஹிதனாக -தத்பரிகர பூதரான ப்ரஹ்மாதி தேவதைகளும் ஆகாசத்திலே
நெருங்கி நிற்கிற வித்தை சாஷாத் கரித்த ஆழ்வார் ஸ்வ ஸ்மர்த்தியைக் கண்டு
இறுமாவாதே -பகவத் ப்ரசாதத்தாலே நிரவதிக பக்தியை பெற்று -அவனுடைய
சர்வஞ்ஞத்வ -சர்வ சக்தித்வ -சர்வ ரஷகத்வாதிகளை -அனுசந்திப்பதற்கு முன்னே
முகப்பில் உண்டான -சௌந்தர்ய சௌகுமார்யங்களைக் கண்டு

கால அதீதமான தேசத்திலே இருக்கிற வஸ்து காலம் சாம்ராஜ்யம் பண்ணுகிற
தேசத்திலே சஷூர் விஷயமாவதே -இவ் வஸ்துவுக்கு என்ன தீங்கு வருகிறதோ
என்னும் அதி சங்கையாலே -ஆனை மேல் கிடந்த மணிகளைத் தாளமாகக் கொண்டு
இந்த சௌந்தர்ய சௌகுமார்யங்களுக்கு தீங்கு வாராதே நித்யமாக செல்ல வேணும்
என்று திருப்பல்லாண்டு பாடுகிறார் –
சதுர் மாசம் சங்கல்பம் -8 மாசம் உழைத்து மழைக் காலம்
இரவுக்கு பகலில் உழைத்து –
வயசான காலத்துக்கு இளமையில் உழைத்து
அந்த லோகத்துக்கு இங்கே உழைக்க வேண்டாமோ -அத்தை தேடு ராஜன் -ஆரம்பித்து வைத்து -திருப் பல்லாண்டு பிறந்தது
அவாப்த சமஸ்த காமன் ஆகையாலே ஒன்றால் ஒரு குறை இன்றிக்கே சர்வ நியந்தாவுமான
ஈஸ்வரனைக் கண்டால் தம்முடைய மங்களங்களை ஆஸாசிக்கை அசந்கதம் அன்றோ என்னில் –
முகப்பிலே சஷூர் விஷயமான சௌந்தர்யாதிகளிலே -பகவத் பிரசாத லப்தமான
பக்தி பரவசராய் கொண்டு அழுந்தி -அவனுடைய சர்வ ரஷகத்வ சர்வ சக்தித்வத்தையும் –
ஸ்வ ஸ்ம்ர்தியையும் மறைக்கையாலே -பகவத் ஸ்ம்ர்தியே தமக்கு ஸ்ம்ர்தியாகக் கொண்டு
மங்களா சாசனம் பண்ணுகை ஸங்கதம் –
பகவத் ப்ரேமம் தான் தத் ப்ராப்திக்கு ஹேதுவாதல் தத் அனுபவத்துக்கு பரிகரம் ஆதல்
ஆகை  ஒழிய அறிவுகேட்டை பண்ணும் என்னும் இடத்தில் ப்ரமாணம் என் என்னில் –

அது சிஷ்டாசார சித்தம் –
ஸ்த்ரியோ வ்ருத்தாஸ் தருண்யஸ் ச ஸாயம் ப்ராதஸ் சமாஹிதா
சர்வான் தேவான் நமஸ்யந்தி ராமச்யார்த்தே யசச்விந -என்று
திவாராத்ரி விபாகம் அற -தேவதைகளை ரஷித்து புகழ் படைத்தது போந்த சக்கரவர்த்தி திருமகனுடைய
சௌந்தர்யாதி குணங்களுக்கு ரஷகமாக அயோத்யாவாசி ஜனங்கள் பெருமாளால்
தங்களுக்கு வரும் ச்ம்ர்தியை மறந்து தேவதைகளின் காலில் விழுந்தார்கள் இ றே
பிராட்டியை திருமணம் புரிந்து மீண்டு எழுந்து அருளா நிற்க ஸ்ரீ பரசுராம ஆழ்வான்
வந்து தோன்றின அளவிலே -தாடக தாடகேயருடைய நிரசனங்களைக் கேட்டு இருக்கச்
செய்தேயும் அஞ்சி -ஷத்ர ரோஷாத் ப்ரசாந்தஸ் தம் ப்ராஹ்மணஸ் ச மஹா யசா –
பாலானாம் மம புத்ராணாம் அபயம் தாது மர்ஹசி -என்று சரணம் புக்கு -அவன் தோற்று மீண்டு போனான்
என்று கேட்ட பின்பு -புநர் ஜாதம் ததாமேந ஸூ தாநாத்மா நமேவச -என்கிறபடியே
தானும் பிள்ளைகளும் மறு பிறவி பிறந்ததாக நினைத்து இருந்தான் இ றே சக்கரவர்த்தியும் –

ஸ்ரீ கௌசல்யை யாரும் -யன் மங்களம் ஸூபர்ணச்ய விநதா கல்பயத் புரா –
அம்ர்த்தம் ப்ரார்த்தயா நஸ்ய தத்தே பவது மங்களம் -என்று
விஸ்வாமித்ர த்வத்ராணா திகளால் வந்த ஆண் பிள்ளைத் தனத்தை விஸ்மரித்து
மங்களா சாசனம் பண்ணினாள் இ றே
ஸ்ரீ தண்ட காரண்ய வாஸி ஜனங்களும் -தேதம் ஸோமமி வோத்யந்தம த்ருஷ்ட்வா வைதர்ம சாரிணா
மங்களா நிப்ர யுஜ்ஞ்ஞானா ப்ரத்யக் ருஹ்ணந த்ருட வ்ரதா -என்று தங்கள் ஆபன நிவ்ருத்திக்கும்
அபிமத ஸித்திக்கும் இவரை ரஷகர் என்றே சாதன அனுஷ்டானம் பண்ணுகிறவர்கள்
இவர் சந்நிஹிதர் ஆனவாறே அவற்றை மறந்து -இவர் வடிவு அழகிலே துவக்குண்டு
மங்களா சாசனம் பண்ணினார்கள் இ றே
கர்ம ஸ்பர்சம் இன்றிக்கே தலை நீர்ப்பாட்டிலே இவர் ஏற்றம் எல்லாம் அறியும் பிராட்டி
இவர் அழகிலே தோற்று –
பதி சம மாநிதா ஸீதா பர்த்தாரம் அஸி தேஷணா ஆத்வாரம் அனுவராஜ மங்களா நய பிதத் யுஷி
என்று தொடங்கி -பூர்வாம் திசம் வஜ்ரதர -என்று திக்பாலர்களை இவருக்கு ரஷகராக அபேஷித்தாள் இ றே
இன்னமும் -ஜாதோசி தேவதே வேச சங்கு சக்ர கதாதர -திவ்யம் ரூபமிதம் தேவப்ரசாதே
நோப சம்ஹர -என்று -அயர்வறும் அமரர்கள் அதிபதி அவ்வடிவோடே வந்து -அவதரித்தான்
என்று இவனுடைய பெருமையை அறிந்து இருந்த தசையிலும் -கம்ஸ பயத்தாலே –
இவ்வடிவை உப சம்ஹரிக்க வேண்டும் -என்றார் இ றே ஸ்ரீ வசுதேவர்
உப சம்ஹர சர்வாத்மான் ரூபமே தச் சதுர்புஜம்
ஜாநாதுமா வதாரனதே கம்சோயம் திதி ஜந்ம -என்று சர்வாத்மா -என்று சர்வ அந்தர்யாமி -என்றும்
ஏதச் சதுர்புஜம் -என்று அவனுடைய அசாதார விக்ரஹம் என்று அறிந்து இருக்கச் செய்தேயும்
கம்ஸ பயத்தாலே -இவ்வடிவை உப சம்ஹரிக்க  வேணும் -என்றாள் இ றே தேவகிப் பிராட்டியும்

இவ்வர்த்தம் லோக பிரசித்தமும் -அநேக காலம் தபஸ் பண்ணி பெற்று ப்ரதமஜனாய்
அதி சுந்தரனான புத்திரன் அளவிலே ஒரு விரோதம் இன்றிகே இருக்கச் செய்தேயும்
செல்ல நின்றதும் வர நின்றதும் ப்ரேம அந்த்யத்தாலே பய ஹேதுவாக கடவது இ றே
மாதாவுக்கு –
தன கைக்கு அடங்காத விற்பிடி மாணிக்கத்தை பெற்றவன் அது ஷூர ஷிதமாய்
இருக்கச் செய்தேயும் -அதுக்கு என்ன விரோதம் வருகிறதோ என்று காற்று அசங்கிலும்
பயப்படா நிற்கும் இ றே
-அல்ப தேஜஸ் ஸு க்களான சந்திர ஆதித்யர்கள் உடைய சன்னதியிலே
அச்சித்தான பாஷாணங்கள் உருகா நின்றன
பரஞ்யோதி ரூபசம்பத்ய -என்றும் பரம் ஜோதி நீ பரமாய் -என்றும் சொல்லுகிறபடியே
நிரதிசய சௌந்தர்ய யுக்தனாய் நிரவதிக தேஜோ ரூபமான எம்பெருமானைக் கண்டால்
பரம சேதனரான ஆழ்வார் கலங்க சொல்ல வேணுமோ -ஆகையாலே
ராவணாதி ராஷச துர் வர்க்க மயமாய் -காலம் சாம்ராஜ்யம் பண்ணுகிற தேசத்திலே –
இவ் விலஷண விஷயத்தை கண்டு அருளி -இவ் விஷயத்துக்கு எவ் வழியில்
தீங்கு வருகிறதோ -என்று பயப்பட்டு தத் பரிஹார அர்த்தமாக திருப் பல்லாண்டு பாடுகிறார்

ஸ்வ ஸ்வரூப பர ஸ்வரூபங்களை உள்ளபடி அறிந்து இருக்கிற இவர் -ரஷ்ய ரஷக
பாவத்தை மாறாடி பிரதிபத்தி பண்ணுகை விபரீத ஞானம் அன்றோ என்னில்
கர்ம நிபந்தனமான விபரீத ஞானம் ஆய்த்து த்யாஜ்யம் -விஷய வை லஷண்யம் அடியாக
வந்தது ஆகையாலே அவ வைலஷண்யம் உள்ள அளவும் அனுவர்த்திகையாலே
ஸ்வரூப ப்ராப்தமாக கடவது –
உற்ற நல் நோய் இது தெரினோம் என்பரே -இந்த கலக்கம் விரும்புவது தானே -ஏற்றுக் கொள்ளும் அஜ்ஞ்ஞானம் அபிமானம் இவை –
இன்னமும் சேஷ சேஷி பாவ ஜ்ஞான சமனந்தரம் சேஷிக்கு அதிசயத்தை விளைக்கை
சேஷ பூதனுக்கு ஸ்வரூபம் ஆகையாலே தத் விஷயமாக மங்களா சாசனம் பண்ணுகை
சைதன்ய க்ர்த்யம் –
மங்களா சாசனம் பண்ணுவதே ஸ்வரூபம் சேஷ பூதனுக்கு -பரகத அதிசய -அவன் மேன்மைக்கு என்றே ஆனந்தம் கொடுக்கவே
-சேஷ பூதனுக்கு கர்த்தவ்யம் அந்த சேஷத்வ காஷ்டை யாவது தன்னை அழிய மாறியே யாகிலும்-ஸ்வரூபம் அழித்துக் கொண்டாலும் –
ஸ்வாமிக்கு ச்ம்ர்த்தியை ஆசாசிக்கை இ றே
வேதாந்த தாத்பர்யம் இ றே இத் திருப் பல்லாண்டில் பிரதிபாதிகப் படுகிறது-நீளா– ஸ்ருதி சத சிரஸ் சித்தம் -சம் பாரார்த்தம் –

———————————————-

பேட்டிகா விவரணம் –

இப்பிரபந்தத்திலே முன்னிரண்டு பாட்டாலே -தாம் மங்களா சாசனம் பண்ணுகிறார் –
அத்தாலே தமக்கு பர்யாப்தி பிறவாமையாலே –
கதி த்ரயம் -ஐஸ்வர் யாதிகள் /கைவல்யர் /பகவல் லாபார்த்திகள் -மூன்றுக்கும் இவனே
-நப்பாசை யுடன் ஓன்று பெற்று மேலே மேலே தம்மிடம் வருவானே
மேல் மூன்று பாட்டாலே -3/4/5-மங்களா சாசனம் பண்ணுகைக்கு
பகவத் சரணார்த்தி களையும் -3
கேவலரையும் -4
ஐஸ்வர்யார்த்திகளையும் -அழைக்கிறார்-5-
அதுக்கு மேலே மூன்று பாட்டாலே –6/7/8-ஆஹூதர் ஆனவர்கள் -அழைக்கப் பட்டவர்கள் -இவரோடே சங்கதர் ஆகிறார்கள்
அதுக்கு மேலே மூன்று பாட்டாலே-9/10/11–அவர்களோடே திருப் பல்லாண்டு பாடி அருளுகிறார்
மேலிற் பாட்டு-12-பல ச்ருதி

—————————————————————————————————–

ஸ்ரீ கந்தாடை அப்பன் திருவடிகளே சரணம் .
ஸ்ரீ உ. வே.வேளுக்குடி சுவாமிகள் திருவடிகளே சரணம் .
ஸ்ரீ பிள்ளை லோகம் ஜீயர் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ வாதிகேசரி அழகிய மணவாள ஜீயர் திருவடிகளே சரணம் –
ஸ்ரீ அழகிய மணவாளப் பெருமாள் நாயனார் திருவடிகளே சரணம் –
பெரிய வாச்சான் பிள்ளை திருவடிகளே சரணம்
நம் பிள்ளை திருவடிகளே சரணம்
நஞ்சீயர் திருவடிகளே சரணம்
திருக் குருகைப் பிரான் பிள்ளான் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ பெரியாழ்வார் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ மதுரகவி ஆழ்வார் திருவடிகளே சரணம் –
பெரிய பெருமாள் பெரிய பிராட்டியார் ஆண்டாள் ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் திருவடிகளே சரணம்-